Kristín Einarsdóttir :
Virðulegur forseti. Ég vil taka undir það sem hér stendur í till. að rannsaka þurfi alla þætti álmálsins vel og sérstaklega reynslu Íslendinga og annarra af álrekstri, þar með talið mengun, arðgjöf og annað sem máli skiptir. Mér þykir mjög mikilvægt að Alþingi fái að vita hvað þarna er raunverulega á ferðinni. Ég vil benda á að í vor þegar fyrsti þáttur þessa máls kom hér inn í Alþingi fékk hv. iðnn. Nd. einungis eina viku til að vinna málið sem var auðvitað allt of stuttur tími. Það er aldeilis óviðunandi fyrir Alþingi að sætta sig við að þurfa að vinna mál á svo stuttum tíma eins og þá var ætlast til af okkur.
Ég er þó ekki alveg viss um hvort rétt sé að skipa sérstaka nefnd. Það getur þó vel verið að það sé nauðsynlegt að skipa sjö manna rannsóknarnefnd. Það væri líka hugsanlegt að iðnn. þessarar deildar fjalli um málið nú þegar, taki málið til sín, verði falið að vinna í þessu máli hvort sem þetta mál kemur hérna inn í þingið eða ekki. Ég vil þó ekki fullyrða hvort rétt sé að skipa sjö manna rannsóknarnefnd þó að ég telji efni málsins vera mjög nauðsynlegt og vil þar af leiðandi lýsa stuðningi mínum við það sem fram kemur í till.
Ég vil taka undir það sem kom fram í máli hv. flm. og reyndar ræðumanns, hv. 2. þm. Austurl., að þetta mál hefur verið meðhöndlað á mjög undarlegan hátt af hálfu framkvæmdarvaldsins og kom það m.a. fram hér í umræðum á fyrsta degi þingsins á mánudaginn var, hversu illa á þessu máli hefur verið haldið á öllum sviðum. Það er ekki bara eitt heldur allt, það er sama hvort við ræðum um raforkuverð, staðsetningu og ég tala nú ekki um mengun. Þetta er hreint hörmungamál frá upphafi til enda þannig að ég fagna því að þessu máli sé hreyft hér og tel nauðsynlegt að Alþingi að taki sem fyrst á málinu.