Tekjuskattur og eignarskattur
Þriðjudaginn 19. mars 1991


     Frsm. 1. minni hl. fjh.- og viðskn. (Guðmundur Ágústsson) :
    Virðulegur forseti. Ég mæli hér fyrir nál. 1. minni hl. fjh.- og viðskn. Í nál. hans segir svo:
    ,,Fyrsti minni hl. nefndarinnar styður allar brtt. meiri hl. við frv., sbr. nál. meiri hl. 1. minni hl. flytur brtt. við frv. á sérstöku þingskjali og er hún þess efnis að frádráttur frá skattskyldum tekjum vegna fjárfestingar í atvinnurekstri verði óbreyttur frá því sem nú er, þ.e. 115.000 kr. hjá einstaklingi og 230.000 kr. hjá hjónum, en eignarhaldstíminn verði lengdur úr tveimur árum í þrjú ár. Ekki er enn komin reynsla á ákvæði laganna. 1. minni hl. telur að meginmistök í upphaflegu lagasetningunni hafi ekki verið þau að frádráttur sé of mikill, heldur að ekki hafi verið gert ráð fyrir sérstökum eignarhaldstíma. 1. minni hl. telur einnig að jafnmikil nauðsyn sé nú eins og þegar lögin voru samþykkt á síðasta þingi að heimild sé fyrir hendi til þess að leyfa frádrátt vegna skattskyldra tekna vegna fjárfestingar í atvinnurekstri. Telur 1. minni hl. að sú reynsla, sem fengist hefur, lofi góðu og heimildir hafa orðið til þess að auka hlutafjármarkaðinn og stuðla að hlutafjárkaupum til að auka eiginfjármyndun í fyrirtækjum. Þá telur 1. minni hl. að tilurð reglunnar hafi leitt til þess að fyrirtæki, sem hafa verið lokuð einkafyrirtæki, sjá sér hag í því að opnast og skrá sig á hlutafjármarkaði. Þá liggur það fyrir að með því að krefjast þriggja ára eignarhalds á hlutabréfum er komið í veg fyrir að menn fjárfesti í þeim einungis til að njóta þess skattahagræðis sem lögin veita.
    Fyrsti minni hl. ítrekar stuðning sinn við frv. og brtt. meiri hl. og leggur til að það verði samþykkt með þeim breytingum sem hann gerir tillögu um á sérstöku þingskjali.``
    Ég hef hér gert grein fyrir af hverju ég skila séráliti í þessu máli. Ég felli mig að verulegu leyti við allar brtt. sem meiri hl. leggur til en vil bæta tveimur brtt. við sem ég legg til á sérstöku þskj., þ.e. að hafa frádráttinn vegna hlutafjárkaupa óbreyttan frá því sem nú er og hins vegar að lengja eignarhaldstíma þeirra sem njóta þessa hagræðis.