Fjármálaráðherra (Friðrik Sophusson)
(um þingsköp)
:
Virðulegi forseti. Það er misskilningur hjá hv. þm. að ég hafi lýst því yfir að ég ætlaði sérstaklega --- ja, héðan í frá --- að svara hverri einustu ræðu. Það sem ég sagði í ræðu um daginn var að ég hefði nánast gefist upp á því að svara hv. ræðumönnum vegna þess að þeir hefðu það til siðs, þingmenn stjórnarandstöðunnar, að flytja nánast sömu ræðuna þannig að svörin sem kæmu fram í andsvörunum virtust enga þýðingu hafa, færu fyrir ofan garð og neðan af því að þeir kærðu sig ekki um að hlusta hverjir á aðra. Þetta var efnisatriðið í því sem ég sagði um daginn og vildi láta koma fram að mér þætti undarlegt að þegar það kæmu fram andsvör eftir ræðu hvers manns væri eins og þau hefðu enga þýðingu því að næstu ræðumenn hefðu ekki hlustað á aðra ræðumenn stjórnarandstöðunnar. Þetta var efnispunkturinn sem ég minntist á og hv. þm. virðist vera að vísa til.
Það er hins vegar rétt, sem kom fram hjá hv. þm., að hann gerði fyrirspurn um þetta atriði sl. föstudag sem hann minntist á í sinni ræðu. Þá stóð þannig á að ég hafði verið beðinn um að koma fram í útvarpi ásamt formanni BSRB sem ég og gerði og gaf skýringu á þessum ummælum. Um kvöldið eftir að sú umræða hafði farið fram í útvarpi var viðtal við aðstoðarmann minn sem hefur gefið tilefni til einhvers misskilnings.
Ég skal hér og nú, ef það kann að greiða fyrir þingstörfum, segja frá því að það er alveg kristalstært og ljóst að ríkinu, eins og öllum öðrum launagreiðendum í landinu, ber að greiða laun fyrir umbeðna og unna vinnu, hvort sem það er eftirvinna, dagvinna, mánaðarvinna eða hvernig sem samningar hafa gengið um slík laun. Þetta verður að vera alveg ljóst. Og það ber að sjálfsögðu að skilja minnisblaðið, sem er minnisblað fyrir einstaka ráðherra til að fara með á fundi með forstöðumönnum stofnana, þannig að einungis sé um það að ræða --- eins og kemur fram í sambandi við þetta eina atriði af fjölmörgum öðrum sem verið er að ræða --- í fyrsta lagi að heimilt er að ákveða frávik frá launakostnaði, en í öðru lagi mun þetta gerast ef menn fara ekki að þeim greiðsluáætlunum sem þeir gera sjálfir. Ég vek athygli á að stjórnendur stofnana gera sjálfir greiðsluáætlanir og það er einungis verið að fjalla um hvernig eigi að fylgja þeim eftir.
Í fyrsta lagi er um ákveðin frávik að ræða. Í öðru lagi verður byrjað á að taka á öðrum rekstrargjöldum ef farið er yfir á launum. Eftir það verður stjórnendum auðvitað tilkynnt að í framtíðinni hljóti að skerðast þær greiðslur sem ganga frá fjmrn. og til einstakra stofnana og þá verða stjórnendur að grípa til viðkomandi ráðstafana sem þarna er lýst.
Aðalatriðið er að við höfum samþykkt fjárlög hér á hinu háa Alþingi, okkur ber að fara að fjárlögunum og fjmrn. og einstök ráðuneyti bera ábyrgð á því að það sé gert. Í þessu minnisblaði er fjallað um greiðsluáætlanir, það er fjallað um fjárhagsleg markmið, um ráðstöfum safnliða, um greiðslu- og rekstraráætlanir, um hagræðingu og útboð og einn þátturinn fjallar um laun. Ég skal viðurkenna að textinn sem fram kemur á bls. 4 í þessu minnisblaði getur gefið tilefni til þess að verða misskilinn með þessum hætti, en ég tek skýrt fram að það er alveg augljóst og hlýtur öllum mönnum að vera ljóst að ríkinu, eins og öðrum launagreiðendum, ber að fara að lögum.
Ég mun að sjálfsögðu í umræðum um bandorminn taka til máls og svara þeim fyrirspurnum sem til mín hefur verið beint og mun gera það með þeim eðlilega hætti sem ráðherrar og aðrir alþingismenn hafa til þess, þ.e. að taka til máls í umræðunum eins og hverjir aðrir.
Virðulegi forseti. Það er misskilningur hjá hv. þm. að ég hafi lýst því yfir að ég ætlaði sérstaklega --- ja, héðan í frá --- að svara hverri einustu ræðu. Það sem ég sagði í ræðu um daginn var að ég hefði nánast gefist upp á því að svara hv. ræðumönnum vegna þess að þeir hefðu það til siðs, þingmenn stjórnarandstöðunnar, að flytja nánast sömu ræðuna þannig að svörin sem kæmu fram í andsvörunum virtust enga þýðingu hafa, færu fyrir ofan garð og neðan af því að þeir kærðu sig ekki um að hlusta hverjir á aðra. Þetta var efnisatriðið í því sem ég sagði um daginn og vildi láta koma fram að mér þætti undarlegt að þegar það kæmu fram andsvör eftir ræðu hvers manns væri eins og þau hefðu enga þýðingu því að næstu ræðumenn hefðu ekki hlustað á aðra ræðumenn stjórnarandstöðunnar. Þetta var efnispunkturinn sem ég minntist á og hv. þm. virðist vera að vísa til.
Það er hins vegar rétt, sem kom fram hjá hv. þm., að hann gerði fyrirspurn um þetta atriði sl. föstudag sem hann minntist á í sinni ræðu. Þá stóð þannig á að ég hafði verið beðinn um að koma fram í útvarpi ásamt formanni BSRB sem ég og gerði og gaf skýringu á þessum ummælum. Um kvöldið eftir að sú umræða hafði farið fram í útvarpi var viðtal við aðstoðarmann minn sem hefur gefið tilefni til einhvers misskilnings.
Ég skal hér og nú, ef það kann að greiða fyrir þingstörfum, segja frá því að það er alveg kristalstært og ljóst að ríkinu, eins og öllum öðrum launagreiðendum í landinu, ber að greiða laun fyrir umbeðna og unna vinnu, hvort sem það er eftirvinna, dagvinna, mánaðarvinna eða hvernig sem samningar hafa gengið um slík laun. Þetta verður að vera alveg ljóst. Og það ber að sjálfsögðu að skilja minnisblaðið, sem er minnisblað fyrir einstaka ráðherra til að fara með á fundi með forstöðumönnum stofnana, þannig að einungis sé um það að ræða --- eins og kemur fram í sambandi við þetta eina atriði af fjölmörgum öðrum sem verið er að ræða --- í fyrsta lagi að heimilt er að ákveða frávik frá launakostnaði, en í öðru lagi mun þetta gerast ef menn fara ekki að þeim greiðsluáætlunum sem þeir gera sjálfir. Ég vek athygli á að stjórnendur stofnana gera sjálfir greiðsluáætlanir og það er einungis verið að fjalla um hvernig eigi að fylgja þeim eftir.
Í fyrsta lagi er um ákveðin frávik að ræða. Í öðru lagi verður byrjað á að taka á öðrum rekstrargjöldum ef farið er yfir á launum. Eftir það verður stjórnendum auðvitað tilkynnt að í framtíðinni hljóti að skerðast þær greiðslur sem ganga frá fjmrn. og til einstakra stofnana og þá verða stjórnendur að grípa til viðkomandi ráðstafana sem þarna er lýst.
Aðalatriðið er að við höfum samþykkt fjárlög hér á hinu háa Alþingi, okkur ber að fara að fjárlögunum og fjmrn. og einstök ráðuneyti bera ábyrgð á því að það sé gert. Í þessu minnisblaði er fjallað um greiðsluáætlanir, það er fjallað um fjárhagsleg markmið, um ráðstöfum safnliða, um greiðslu- og rekstraráætlanir, um hagræðingu og útboð og einn þátturinn fjallar um laun. Ég skal viðurkenna að textinn sem fram kemur á bls. 4 í þessu minnisblaði getur gefið tilefni til þess að verða misskilinn með þessum hætti, en ég tek skýrt fram að það er alveg augljóst og hlýtur öllum mönnum að vera ljóst að ríkinu, eins og öðrum launagreiðendum, ber að fara að lögum.
Ég mun að sjálfsögðu í umræðum um bandorminn taka til máls og svara þeim fyrirspurnum sem til mín hefur verið beint og mun gera það með þeim eðlilega hætti sem ráðherrar og aðrir alþingismenn hafa til þess, þ.e. að taka til máls í umræðunum eins og hverjir aðrir.