Viðskiptaráðherra (Jón Sigurðsson)
:
Frú forseti. Hv. 6. þm. Vestf. ber fram fsp. í tveimur liðum:
1. Hvenær mun hefjast annar áfangi í niðurgreiðlsum á húshitunarkostnaði á svonefndum köldum svæðum?
2. Hvernig verður að því staðið að fá orkufyrirtækin meira inn í þessa jöfnunarviðleitni? Hún vitnar þar til ummæla minna frá 21. nóv. sl.
Ég svara þessu í fyrra lagi þannig að engin ákvörðun hefur enn verið tekin um að auka orkuniðurgreiðslur úr ríkissjóði á næsta ári en á fjárlögum yfirstandandi árs er gert ráð fyrir þeim niðurgreiðslum sem ákveðnar voru vorið 1991 þegar niðurgreiðslur voru auknar verulega með ákvörðun ríkisstjórnarinnar og fé til þess fundið á fjárlögum.
Ég nefni í öðru lagi að meiri hluti orkuverðsjöfnunarnefndar taldi eðlilegt að Alþingi lýsti sínum vilja um jöfnun orkuverðs. Nefndin lagði til að ríkisstjórnin legði hugmyndir nefndarinnar fyrir þingið í formi þáltill. Sú tillaga var því miður aldrei afgreidd. Annar liðurinn í tillögunni var svohljóðandi:
,,Alþingi beinir því til þingkjörinna fulltrúa í stjórn Landsvirkjunar að þeir á þeim vettvangi beiti sér fyrir sérstökum aðgerðum til lækkunar á heildsöluverði á raforku til hitunar íbúðarhúsnæðis. Aðgerðirnar miða að því að heildsöluverð á raforku til hitunar íbúðarhúsnæðis lækki á næstu tveimur árum niður í kostnaðarverð orku frá nýjum virkjunum að viðbættum flutningskostnaði til dreifiveitna.``
Iðnrn. tilkynnti stjórn Landsvirkjunar með bréfi 21. maí 1991 að ríkisstjórnin hefði ákveðið að auka niðurgreiðslur á orku til húshitunar og breyta tilhögun niðurgreiðslnanna á grundvelli tillagna orkluverðsjöfnunarnefndar. Þá óskaði ráðuneytið jafnframt eftir því að Landsvirkjun bætti við afslátt fyrirtækisins frá 1. júní 1991 úr 15,5 aurum á kwst. í 20 aura jafnframt því sem fyrirtækið mundi miða slíkar niðurgreiðslur við sömu mörk og aðrar niðurgreiðslur ríkissjóðs eru miðaðar við hvað varðar notkun. Í bréfi ráðuneytisins til Landsvirkjunar var sérstaklega bent á annan lið í þáltill. og þar var áréttað það markmið sem þar kemur fram og því beint til stjórnar fyrirtækisins að hún ynni að því að það næðist. Sömu tilmælum verður beint og hefur verið beint til annarra orkufyrirtækja. Markmið tillagna orkuverðsjöfnunarnefndarinnar var að kostnaður við hitun á íbúðarhúsnæði vísitölufjölskyldunnar lækkaði í þremur áföngum á tveimur árum um þriðjung. Aukningin í fyrra, 1. júní 1992, jafngilti því að 1. áfanganum hefði verið náð.
Það er frá því að segja að stjórn Landsvirkjunar samþykkti beiðni ráðuneytisins um að auka afsláttinn í fyrra en tók hins vegar ekki á því stigi afstöðu til markmiðsins sem ég nefndi. Ég mun inna Landsvirkjun aftur eftir afstöðu fyrirtækisins til málsins og mun óska eftir niðurstöðu í málinu fyrir 1. júní nk. en þá er liðið ár frá því að niðurgreiðslur ríkissjóðs voru auknar. Í þáltill. var, eins og ég hef þegar nefnt, gert ráð fyrir því að markmiðinu um jöfnun húshitunarkostnaðar yrði náð í þremur áföngum á tveimur árum þannig að komið væri að næsta áfanga 1. júní á þessu ári. Ég mun vinna áfram í þeim anda að því að ná markmiði þáltill. --- sem því miður var ekki samþykkt hér --- enda er því lýst í stefnu- og starfsáætlun ríkisstjórnarinnar sem nú situr, Velferð á varanlegum grunni, en þar segir einmitt: ,,Einnig mun ríkisstjórnin leita leiða til að jafna enn frekar húshitunarkostnað á landinu.``
Virðulegi forseti. Með þessu hef ég svarað fsp. tveimur. Hv. fyrirspyrjandi bætti við spurningum um verðlagsstefnu Landsvirkjunar og taldi nauðsyn að fram kæmu greinargerðir frá Þjóðhagsstofnun um það mál. Það get ég tekið undir með hv. fyrirspyrjanda og mun fyrir mitt leyti beita mér fyrir því að slíkar greinargerðir berist.
Frú forseti. Hv. 6. þm. Vestf. ber fram fsp. í tveimur liðum:
1. Hvenær mun hefjast annar áfangi í niðurgreiðlsum á húshitunarkostnaði á svonefndum köldum svæðum?
2. Hvernig verður að því staðið að fá orkufyrirtækin meira inn í þessa jöfnunarviðleitni? Hún vitnar þar til ummæla minna frá 21. nóv. sl.
Ég svara þessu í fyrra lagi þannig að engin ákvörðun hefur enn verið tekin um að auka orkuniðurgreiðslur úr ríkissjóði á næsta ári en á fjárlögum yfirstandandi árs er gert ráð fyrir þeim niðurgreiðslum sem ákveðnar voru vorið 1991 þegar niðurgreiðslur voru auknar verulega með ákvörðun ríkisstjórnarinnar og fé til þess fundið á fjárlögum.
Ég nefni í öðru lagi að meiri hluti orkuverðsjöfnunarnefndar taldi eðlilegt að Alþingi lýsti sínum vilja um jöfnun orkuverðs. Nefndin lagði til að ríkisstjórnin legði hugmyndir nefndarinnar fyrir þingið í formi þáltill. Sú tillaga var því miður aldrei afgreidd. Annar liðurinn í tillögunni var svohljóðandi:
,,Alþingi beinir því til þingkjörinna fulltrúa í stjórn Landsvirkjunar að þeir á þeim vettvangi beiti sér fyrir sérstökum aðgerðum til lækkunar á heildsöluverði á raforku til hitunar íbúðarhúsnæðis. Aðgerðirnar miða að því að heildsöluverð á raforku til hitunar íbúðarhúsnæðis lækki á næstu tveimur árum niður í kostnaðarverð orku frá nýjum virkjunum að viðbættum flutningskostnaði til dreifiveitna.``
Iðnrn. tilkynnti stjórn Landsvirkjunar með bréfi 21. maí 1991 að ríkisstjórnin hefði ákveðið að auka niðurgreiðslur á orku til húshitunar og breyta tilhögun niðurgreiðslnanna á grundvelli tillagna orkluverðsjöfnunarnefndar. Þá óskaði ráðuneytið jafnframt eftir því að Landsvirkjun bætti við afslátt fyrirtækisins frá 1. júní 1991 úr 15,5 aurum á kwst. í 20 aura jafnframt því sem fyrirtækið mundi miða slíkar niðurgreiðslur við sömu mörk og aðrar niðurgreiðslur ríkissjóðs eru miðaðar við hvað varðar notkun. Í bréfi ráðuneytisins til Landsvirkjunar var sérstaklega bent á annan lið í þáltill. og þar var áréttað það markmið sem þar kemur fram og því beint til stjórnar fyrirtækisins að hún ynni að því að það næðist. Sömu tilmælum verður beint og hefur verið beint til annarra orkufyrirtækja. Markmið tillagna orkuverðsjöfnunarnefndarinnar var að kostnaður við hitun á íbúðarhúsnæði vísitölufjölskyldunnar lækkaði í þremur áföngum á tveimur árum um þriðjung. Aukningin í fyrra, 1. júní 1992, jafngilti því að 1. áfanganum hefði verið náð.
Það er frá því að segja að stjórn Landsvirkjunar samþykkti beiðni ráðuneytisins um að auka afsláttinn í fyrra en tók hins vegar ekki á því stigi afstöðu til markmiðsins sem ég nefndi. Ég mun inna Landsvirkjun aftur eftir afstöðu fyrirtækisins til málsins og mun óska eftir niðurstöðu í málinu fyrir 1. júní nk. en þá er liðið ár frá því að niðurgreiðslur ríkissjóðs voru auknar. Í þáltill. var, eins og ég hef þegar nefnt, gert ráð fyrir því að markmiðinu um jöfnun húshitunarkostnaðar yrði náð í þremur áföngum á tveimur árum þannig að komið væri að næsta áfanga 1. júní á þessu ári. Ég mun vinna áfram í þeim anda að því að ná markmiði þáltill. --- sem því miður var ekki samþykkt hér --- enda er því lýst í stefnu- og starfsáætlun ríkisstjórnarinnar sem nú situr, Velferð á varanlegum grunni, en þar segir einmitt: ,,Einnig mun ríkisstjórnin leita leiða til að jafna enn frekar húshitunarkostnað á landinu.``
Virðulegi forseti. Með þessu hef ég svarað fsp. tveimur. Hv. fyrirspyrjandi bætti við spurningum um verðlagsstefnu Landsvirkjunar og taldi nauðsyn að fram kæmu greinargerðir frá Þjóðhagsstofnun um það mál. Það get ég tekið undir með hv. fyrirspyrjanda og mun fyrir mitt leyti beita mér fyrir því að slíkar greinargerðir berist.