Steingrímur J. Sigfússon :
Hæstv. forseti. Mér þótti ræða hæstv. utanrrh. ekki að öllu leyti skýr en það sem ég skildi í henni olli mér miklum vonbrigðum. Ég gat ekki betur heyrt en hæstv. utanrrh. væri með málsvörn sinni fyrir þá þrjá ágætu einstaklinga sem hann hefur ákveðið að skipa í nefnd, ( JBH: Fjóra.) eða fjóra, að reyna að sýna fram á að tillagan væri óþörf og jafnvel mun lakari aðferð til þess að Alþingi framkvæmdi könnun á þessu en sú málsmeðferð sem hann hefur ákveðið. Ég er þessu algerlega ósammála. Ég hef ekkert við embættisfærslu, hæfni eða menntun þessara ágætu einstaklinga að athuga og þetta var ágæt framboðsræða fyrir þeirra hönd. En spurningin snýst ekki um það. Hún snýst líka um málsmeðferðina og hver það sé sem hafi forgöngu um þessa könnun og stýri henni. Ég held að hæstv. utanrrh. geti ekki undir nokkrum kringumstæðum haldið því fram að hann --- ég tala nú ekki um forsögu sinnar vegna í þessum málum öllum saman --- sé sá eini óvillhalli aðili sem réttbær sé til þess að stjórna slíku verki eða hafa forgöngu um að hrinda því úr vör. Ég held að hæstv. utanrrh. sé kominn hér út á mjög þunnan ís og ég mundi ráðleggja hæstv. utanrrh. þótt það þyki nú kannski dálítið bratt af mér, óbreyttum þingmanninum, að taka svo til orða, en ég mundi samt gera það í fullri einurð, spyrja hæstv. utanrrh. hvort hann sé ekki kominn út á þunnan ís í samskiptum sínum við Alþingi þegar hann heldur ræður eins og hann gerði hér áðan. Ég hefði tekið því vel ef hæstv. utanrrh. hefði komið með einhverjar ábendingar, t.d. hvernig tillgr. skyldi orðuð en tekið svo
fram að því breyttu breytanda væri hann auðvitað sammála því og mundi styðja það að Alþingi Íslendinga hefði forgöngu í þessu máli. En því miður kom ekki slík stuðningsyfirlýsing í ræðu hæstv. utanrrh. en hann hefur enn tíma til að sjá að sér.