Forsætisráðherra (Davíð Oddsson) :
Virðulegi forseti. Það hafa margir mælt til mín í mikilli vinsemd, eins og það er orðað, og ég er auðvitað afskaplega þakklátur fyrir það. Ég tók eftir að hv. 9. þm. Reykv. notaði ýmis orð, talaði um að ég hefði sullað orðum yfir þingheim, verið með hrakyrði við þingheim. Hann getur ekki fundið þessum orðum sínum neinn stað og a.m.k. hef ég ekki notað orðbragð af þessu tagi eins og þingmaðurinn gerir. Og ég held reyndar að þingmaðurinn hafi enga burði til þess, enga fortíð til þess að tala með þeim hætti, maður sem studdi í háa herrans tíð mesta ritskoðunarþjóðskipulag í veröldinni og hefur aldrei frá því hvikað eða beðist á því afsökunar. Og nú hlæja þeir af því að þeir hafa aldrei getað horfst í augu við fortíð sína, þessir ágætu menn. ( SvG: Rökþrota.) Og nú segir þessi ágæti þingmaður að ég sé rökþrota hér í stólnum vegna þess að hann þolir ekki að heyra um þá fortíð sína þegar hann studdi ritskoðunaröflin í veröldinni.
En hver skyldu nú rökin vera í þessu máli ef þau eru skoðuð fyrst málin eru rædd? Deildir Alþingis voru sameinaðar í eina deild og það átti að minnka almenna umræðu, gera hana skapfelldari og skipulegri. Samkvæmt þeim tölum sem nú liggja fyrir stefnir í að umræðuþátturinn í þingtíðindum hafi aukist um 70--80% á þessu eina ári og hv. 5. þm. Vestf. sagði áðan, reyndar með orðalagi sem varð að gera athugasemd við út af munnsöfnuði sem hann notaði, að ég fyrir mitt leyti og stjórnarsinnar kæmum í veg fyrir að stjórnarsinnar töluðu. Umræðan um Byggðastofnun væri þess vegna hrein undantekning, en þrátt fyrir að þessu sé haldið fram, að stjórnarsinnar tali ekki, hefur umræðutíminn í einni deild, sem átti að styttast við sameiningu deilda, næstum því tvöfaldast á einu ári. Þetta er mikið umhugsunarefni fyrir menn.