Frú forseti. Eins og þessi fsp. er borin fram mætti ætla að ákvörðun hefði verið tekin um að leggja Verðjöfnunarsjóðinn niður og greiða innstæðu hans út til þeirra sem í hann hafa greitt. Þetta er á misskilningi byggt. Engin slík ákvörðun hefur verið tekin. Verðjöfnunarsjóður hefur verið umdeildur um margt og vel má hugsa sér þegar til lengri tíma er litið að verðjöfnun í þessari atvinnugrein verði komið fyrir með öðrum hætti.
Hins vegar er óumdeilt að sjóðurinn hefur upp á síðkastið, og gerir enn, gegnt veigamiklu hlutverki við að stuðla að jafnvægi í þjóðarbúskapnum. Honum er ætlað að jafna verðsveiflur og koma í veg fyrir óeðlilegar breytingar á gengi og stuðla þannig að betra jafnvægi í verðlagsmálum innan lands. Það er megintilgangur sjóðsins. Hann er hins vegar ekki afkomujöfnunarsjóður. Hætt er við, ef nú væri tekin ákvörðun um að greiða út úr sjóðnum án þess að tilefni væri til vegna breytinga á erlendum mörkuðum, að aðrar atvinnugreinar mundu líta á það sem eins konar fölsun á gengi krónunnar.
Við skulum einnig hafa í huga, ekki síst vegna þess sem hv. fyrirspyrjandi vék hér að að væru helstu rök fyrir því að leggja sjóðinn niður, þ.e. að verðmyndun væri u.þ.b. að verða frjáls, að það er vissulega svo að sú mikla breyting sem nú á sér stað, bæði með þróun í þá veru að verðmyndun innan lands er að verða frjálsari og flutningur fjármagns á milli landa, hefur áhrif í þá veru að sjóður af þessu tagi kann þegar fram líða stundir að hafa minna vægi og minna gildi en hann hefur í dag og þannig kann að koma til breytinga þar á. Fyrir nokkrum dögum ræddum við það einmitt í þinginu að það yrði að hyggja vel að því að eðlilegt jafnvægi væri innan sjávarútvegsins á milli kaupenda og seljenda. Ég hef vissar efasemdir um að eðlilegt jafnvægi ríki þar á milli eins og sakir standa. Það hefur m.a. komið fram í því að fiskverð hefur hækkað mun meira á undanförnum mánuðum en almennt verðlag í landinu. Óumdeilt er að Verðjöfnunarsjóðurinn hefur þó komið í veg fyrir að jafnvægi raskaðist meira þarna á milli en hefði getað orðið. Þess vegna væri mjög varasamt að taka skyndiákvarðanir í þessu efni.
En ríkisstjórnin ákvað að taka þennan sjóð til endurskoðunar og í haust skipaði ég þess vegna sérstaka nefnd til þess að annast þá endurskoðun og í erindisbréfi nefndarinnar segir svo, með leyfi forseta:
,,Hlutverk nefndarinnar er að meta hvort verðjöfnun sé raunhæf leið til að draga úr sveiflum í afkomu sjávarútvegs og áhrifum þeirra á þjóðarbúið. Þá er nefndinni falið að taka afstöðu til hvort ná megi þeim markmiðum eftir öðrum leiðum. Nefndinni er í störfum sínum ætlað að leita samráðs við helstu hagsmunaaðila í sjávarútvegi og meta þær tillögur sem af þeirra hálfu hafa verið settar fram varðandi sjóðinn.``
Formaður þessarar nefndar er Hallgrímur Snorrason hagstofustjóri, en aðrir nefndarmenn eru Björn Björnsson bankastjóri, Hallgrímur Þorsteinsson, löggiltur endurskoðandi, Ólafur Ísleifsson hagfræðingur og Þorvarður Gunnarsson, löggiltur endurskoðandi.
Þess má svo geta sérstaklega að nú er verið að kanna hvort unnt er að stöðva inngreiðslur í Verðjöfnunarsjóðinn. Við búum nú við þær sérstöku aðstæður að verð er hátt á erlendum mörkuðum og þess vegna samkvæmt ákvæðum laganna tilefni til inngreiðslu.
Á hinn bóginn höfum við orðið fyrir mjög verulegu áfalli með því að veiðar hafa verið takmarkaðar og afkoma sjávarútvegsins af þeim sökum versnað mjög. Fyrir þá sök er alveg nauðsynlegt að líta á það hvort unnt er að stöðva inngreiðslur í sjóðinn við núverandi aðstæður. Á það hef ég lagt mikla áherslu og nú er verið að kanna það og ég vænti að niðurstaða í því efni liggi fyrir áður en kemur til næstu ákvörðunar um inngreiðslu eða ekki.