Ferill 23. máls. Aðrar útgáfur af skjalinu: Word Perfect.
1991–92. – 1061 ár frá stofnun Alþingis.
115. löggjafarþing. –
23
. mál.
494. Breytingartillögur
við frv. til l. um breyt. á l. um sparisjóði, nr. 87 4. júlí 1985.
Frá efnahags- og viðskiptanefnd.
Við 1. gr.
Í stað 2. efnismgr. komi þrjár nýjar málsgreinar er orðist svo:
Við útreikning á eiginfjárhlutfalli, sbr. 1. mgr., skal eigið fé samsett af tveimur þáttum, eiginfjárþætti A og eiginfjárþætti B, sbr. 3. og. 4. mgr. Eiginfjárþáttur A skal nema að lágmarki helmingi eigin fjár.
Eiginfjárþáttur A telst vera:
Innborgað stofnfé.
Endurmatsreikningur samkvæmt verðbólgureikningsskilum.
Varasjóðir og annað eigið fé samkvæmt ársreikningi sem ekki fellur undir eiginfjárþátt B.
Afskriftareikningur vegna almennrar útlánaáhættu að hámarki 1,25% af áhættugrunni. Með afskriftareikningi útlána vegna almennrar útlánaáhættu er ekki átt við þau framlög, almenn og sérstök, sem lögð hafa verið til hliðar vegna útlánatapa og sérstaklega hafa verið metin eða talin eru hugsanleg á uppgjörsdegi með hliðsjón af tapreynslu í útlánastofninum og endurspegla rýrnun á verðmæti útlánanna.
Frá eiginfjárþætti A skal draga eigin stofnfjárhluti, viðskiptavild og aðrar óáþreifanlegar eignir, svo og áfallnar ófærðar skattskuldbindingar sem rýra möguleika sparisjóðsins til að mæta tapi.
Eiginfjárþáttur B telst vera víkjandi lán sem sparisjóður tekur gegn útgáfu sérstakrar skuldaviðurkenningar þar sem skýrt er kveðið á um að endurgreiðslutími lánsins sé eigi skemmri en fimm ár og að við gjaldþrot sparisjóðsins eða slit hans fáist það endurgreitt á eftir öllum öðrum kröfum á hendur sparisjóðnum en endurgreiðslu stofnfjár. Þegar fimm ár eru eftir af lánstímanum skal lánið reiknast niður um 20% fyrir hvert ár sem líður af þessum fimm árum nema um sé að ræða lán sem greiðist niður með jöfnum afborgunum á tímabilinu. Heildarfjárhæð víkjandi lána má hæst nema 50% af eiginfjárþætti A.
Fyrri málsliður 1. tölul. 3. efnismgr. orðist svo: Eignarhlutur í félögum, öðrum en Lánastofnun sparisjóðanna, þar sem eignarhlutir sparisjóðsins nema meira en 10% af hlutafé viðkomandi félaga.
Við fyrri málslið 3. tölul. 3. efnismgr. bætist: svo og eignarhlutur í Lánastofnun sparisjóðanna.
Í stað orðanna „en greindir eru í 2. mgr.“ í 4. efnismgr. komi: en greindir eru í 3. og 4. mgr.
Fyrri málsgrein ákvæðis til bráðabirgða orðist svo:
Sparisjóður skal uppfylla ákvæði um eigið fé skv. 1. gr. eigi síðar en í árslok 1992.
