Virðulegi forseti. Það er laukrétt sem hefur verið kjarninn í máli flestra þeirra sem hafa talað í þessari umræðu að það er mjög brýnt að við getum hafið nýtingu hvalastofnanna við Ísland að nýju. En það skulum við gera að vel athuguðu máli og eftir að hafa vegið og metið alla þætti málsins eins og nú er raunar verið að gera.
Það er raunar tvennt sem ég vildi sérstaklega nefna í þessari umræðu. Hið fyrra er að það er mjög mikilvægt sem staðfest var í samþykktum umhverfisráðstefnu Sameinuðu þjóðanna í Rio de Janeiro sl. sumar að sjávarspendýr eru nýtanlegar auðlindir. Það var staðfest á þessari ráðstefnu að sjávarspendýr, þar með taldir hvalir, séu nýtanlegar auðlindir. Ég held að þessi niðurstaða hafi náðst ekki síst vegna ágætrar framgöngu þeirra fulltrúa okkar sem sóttu undirbúningsfundi ráðstefnunnar sem haldnir voru í New York fyrir rúmu ári síðan, en það voru fulltrúar umhvrn., sjútvrn. og utanrrn. Með þessum þremur ráðuneytum tókst mjög gott samstarf.
Í öðru lagi vildi ég nefna það að þessi mál, nýting hvalastofna, hafa líka verið rædd á vettvangi norrænnar samvinnu. Nú síðast fyrir rúmum tveimur vikum var haldinn sameiginlegur fundur sjávarútvegsráðherra og umhverfisráðherra Norðurlandanna þar sem þessi mál bar á góma. Þar tala að vísu kannski ekki alveg allir einni röddu, en þar eru menn þó að ræða málin og freista þess að móta sameiginlega afstöðu. Við eigum að nota hvert tækifæri sem við getum til að kynna málstað okkar varðandi nýtingu hvalastofnanna vegna þess að þar höfum við öll rök með okkur, þótt að vísu séu tilfinningar ýmissa okkur næsta andsnúnar, en þó hygg ég að breyting verði vonandi á því.
Hér hefur verið vikið nokkuð að starfsemi Grænfriðunga. Ég held að það velkist enginn í vafa um það að þeir eiga nú undir högg að sækja, bæði vestan hafs og austan. Fjárstreymi frá almenningi til þeirra samtaka hefur minnkað mjög. Þeir hafa þurft að draga úr starfsemi sinni og segja upp starfsfólki. Við getum átt samleið með þeim um margt er varðar baráttuna gegn mengun sjávar. Við eigum ekki samleið með þeim að því er varðar nýtingu sjávarspendýra. Þar erum við á öndverðum meiði.
Ég held að þetta sé þörf umræða en ítreka að þegar við stígum næstu skref í þessu máli, við höfum farið fram með gætni, hófsemi og skynsemi, munum við eftir sem áður gera það að vandlega íhuguðu máli.