Samgönguráðherra (Halldór Blöndal)
:
Hæstv. forseti. Skömmu eftir að ég tók við embætti samgrh. hóf ég endurskoðun á þeim lagaákvæðum sem varða ferðaþjónustu í víðum skilningi þess orðs og kynnti haustið 1991 frumvarp sem ég taldi að yrði til bóta ef samþykkt yrði. En eins og margsinnis hefur komið fram náðist ekki samkomulag milli mín og hæstv. fjmrh. um tekjuöflun til ferðamála og af þeim sökum var ógjörningur að fylgja því frumvarpi eftir. Þannig gekk það fyrir sig. Ég hef síðan verið að leita leiða til að nýta það fé sem best sem fer til markaðsstarfsemi erlendis og til ferðamála yfirleitt. Það hefur margsinnis komið upp hvort rétt kunni að vera að taka upp náið samstarf við Útflutningsráð og þá hvernig. En eins og nú standa sakir ríkir nokkur óvissa um framtíð þess þar sem það hefur tekjur sem tengist aðstöðugjaldi sem nú hefur verið lagt niður. Það varð að samkomulagi milli mín og nýkjörins formanns Útflutningsráðs að doka við og sjá hvernig framvindan yrði. Enda liggur ekki á nú á þessum vordögum að gera sér grein fyrir því hvernig rétt sé að standa að markaðsstarfsemi á næsta ári. En verið er að vinna að tillögum um það í samráði við aðila í ferðaþjónustu hvernig henni verði best við komið. Hugur minn stendur raunar til þess að reyna að auka það fé sem til ráðstöfunar verður til markaðsstarfsemi. Þetta er allt unnið í góðri samvinnu við þá aðila og verið að reyna að finna því starfi þær forsendur og ramma sem menn geta orðið sammála um að horfi til framtíðar og sé líklegt til að gera hvort tveggja í senn að nýta féð vel og leiða þó til sparnaðar í markaðskynningu. Um ferðamálin að öðru leyti sé ég ekki ástæðu til að tala nú þar sem þau mál eru ekki komin í það horf að ég kjósi að leggja þau fyrir Alþingi.
Síðari hluti fsp. veit að því hvort ég sé sammála
þeirri stefnu sem forveri minn fylgdi í ferðamálum og hvort ég vilji endurflytja þáltill. sem fyrri ríkisstjórn flutti og frv. sem fyrri ríkisstjórn flutti. Svar mitt við því er auðvitað nei. Ég var ekki sammála því sem í þessu stóð og tel ekki gagn að því að koma með þau mál á ný inn á Alþingi.
Hæstv. forseti. Skömmu eftir að ég tók við embætti samgrh. hóf ég endurskoðun á þeim lagaákvæðum sem varða ferðaþjónustu í víðum skilningi þess orðs og kynnti haustið 1991 frumvarp sem ég taldi að yrði til bóta ef samþykkt yrði. En eins og margsinnis hefur komið fram náðist ekki samkomulag milli mín og hæstv. fjmrh. um tekjuöflun til ferðamála og af þeim sökum var ógjörningur að fylgja því frumvarpi eftir. Þannig gekk það fyrir sig. Ég hef síðan verið að leita leiða til að nýta það fé sem best sem fer til markaðsstarfsemi erlendis og til ferðamála yfirleitt. Það hefur margsinnis komið upp hvort rétt kunni að vera að taka upp náið samstarf við Útflutningsráð og þá hvernig. En eins og nú standa sakir ríkir nokkur óvissa um framtíð þess þar sem það hefur tekjur sem tengist aðstöðugjaldi sem nú hefur verið lagt niður. Það varð að samkomulagi milli mín og nýkjörins formanns Útflutningsráðs að doka við og sjá hvernig framvindan yrði. Enda liggur ekki á nú á þessum vordögum að gera sér grein fyrir því hvernig rétt sé að standa að markaðsstarfsemi á næsta ári. En verið er að vinna að tillögum um það í samráði við aðila í ferðaþjónustu hvernig henni verði best við komið. Hugur minn stendur raunar til þess að reyna að auka það fé sem til ráðstöfunar verður til markaðsstarfsemi. Þetta er allt unnið í góðri samvinnu við þá aðila og verið að reyna að finna því starfi þær forsendur og ramma sem menn geta orðið sammála um að horfi til framtíðar og sé líklegt til að gera hvort tveggja í senn að nýta féð vel og leiða þó til sparnaðar í markaðskynningu. Um ferðamálin að öðru leyti sé ég ekki ástæðu til að tala nú þar sem þau mál eru ekki komin í það horf að ég kjósi að leggja þau fyrir Alþingi.
Síðari hluti fsp. veit að því hvort ég sé sammála
þeirri stefnu sem forveri minn fylgdi í ferðamálum og hvort ég vilji endurflytja þáltill. sem fyrri ríkisstjórn flutti og frv. sem fyrri ríkisstjórn flutti. Svar mitt við því er auðvitað nei. Ég var ekki sammála því sem í þessu stóð og tel ekki gagn að því að koma með þau mál á ný inn á Alþingi.