Fyrirspyrjandi (Rannveig Guðmundsdóttir)
:
Virðulegi forseti. Nú er mjög mikið rætt um breyttar áherslur í okkar atvinnulífi og mikilvægi þess að fullvinna okkar afurðir, ekki síst að skapa aukin verðmæti úr okkar helstu auðlind, sjávaraflanum. Lausnarorðið er aukin matvælaframleiðsla og framleiðsla hágæðavöru til útflutnings sem kallar á menntun á þessu sviði.
Fyrir tíu árum var gerður samningur milli Kópavogskaupstaðar og ríkisins varðandi skólamál. Í honum fólst m.a. að ríkið fékk einn grunnskólanna til afnota fyrir Menntaskólann í Kópavogi sem á þeim tíma var jafnframt breytt yfir í fjölbrautaskóla. Það var viðhorf heimamanna strax þá að ekki væri vænlegt að allir fjölbrautaskólar á svæðinu byðu upp á sömu eða svipaðar námsbrautir. Betra væri ef þeir sérhæfðu sig á ákveðnu sviði og byðu upp á mismunandi námsleiðir, sérstaklega á verknámssviði. Þegar reynt var að líta til framtíðar varð það sjónarmið ofan á að hinn nýi skóli mundi sérhæfa sig á matvælasviði. Þar væri okkar mesti vaxtarbroddur, þar væru ónýttir möguleikar, hreinleiki lands og sjávar gæfu gæðahráefni sem orðið gæti grunnur að nýrri framleiðslu. Þáv. menntmrh. skipaði nefnd til að annast grunnmenntun til starfa eða frekara náms á sviði matvælaiðnaðar og hótel- og veitingarekstrar.
Ég er hér með í höndum nál. þeirrar nefndar, dags. í febrúar 1984. Þar er skilgreint nám í hinum fyrirhugaða skóla, bæði á bóknámssviði sem og matvæla- og hótelsviði. Þar er líka að finna undirritaðan samning um skólahald á framhaldsskóla- og grunnskólasviði í Kópavogi frá maí 1983 og um að koma upp húsnæði fyrir skólann.
Þar kemur líka fram að á þessum tíma voru rúmlega 6% starfandi fólks í landinu við störf í matvælaiðnaði og yfir 8% í fiskiðnaði, en sá hópur gæti jafnframt nýtt sér menntun á matvælasviðinu. Áætlað námsframboð á þessum tíma var tveggja anna grunnnám í matvælagreinum, framhaldsnám fyrir þá sem stefna að sveinsprófi í matvæla- og hótelgreinum, einnar annar undirstöðunám fyrir þá sem hefja nám sitt í löggiltum iðngreinum, valnám fyrir þá sem stunda nám til stúdentsprófs og hyggjast leggja stund á líffræði eða matvælagreinar í háskóla, nám fyrir þá sem vilja starfa í matvælaiðnaði og kjósa stutt nám, verknámsskóli í eitt ár með áherslu á verksmiðjuframleidd matvæli, framhaldsmenntun fyrir stjórnendur í þessum greinum og fyrir starfsfólk í gestamóttöku á ferðaskrifstofum.
Nú rúmum tíu árum seinna stendur opinn grunnur þar sem viðbyggingin átti að rísa sem ákveðin var og tengigangur risinn á milli við menntaskólann. Það er mjög mikilvægt að mennta fólk til að búa til hágæðavöru til útflutnings úr okkar hráefni eins og fram hefur komið, ekki síst með tilkomu EES-samnings og þeirra tollfríðinda sem bíða okkar þá á mörkuðum.
Spurt er því: Hyggst ríkisstjórnin flýta byggingu húsnæðis fyrir matvælaiðjubraut Menntaskólans í Kópavogi?
Virðulegi forseti. Nú er mjög mikið rætt um breyttar áherslur í okkar atvinnulífi og mikilvægi þess að fullvinna okkar afurðir, ekki síst að skapa aukin verðmæti úr okkar helstu auðlind, sjávaraflanum. Lausnarorðið er aukin matvælaframleiðsla og framleiðsla hágæðavöru til útflutnings sem kallar á menntun á þessu sviði.
Fyrir tíu árum var gerður samningur milli Kópavogskaupstaðar og ríkisins varðandi skólamál. Í honum fólst m.a. að ríkið fékk einn grunnskólanna til afnota fyrir Menntaskólann í Kópavogi sem á þeim tíma var jafnframt breytt yfir í fjölbrautaskóla. Það var viðhorf heimamanna strax þá að ekki væri vænlegt að allir fjölbrautaskólar á svæðinu byðu upp á sömu eða svipaðar námsbrautir. Betra væri ef þeir sérhæfðu sig á ákveðnu sviði og byðu upp á mismunandi námsleiðir, sérstaklega á verknámssviði. Þegar reynt var að líta til framtíðar varð það sjónarmið ofan á að hinn nýi skóli mundi sérhæfa sig á matvælasviði. Þar væri okkar mesti vaxtarbroddur, þar væru ónýttir möguleikar, hreinleiki lands og sjávar gæfu gæðahráefni sem orðið gæti grunnur að nýrri framleiðslu. Þáv. menntmrh. skipaði nefnd til að annast grunnmenntun til starfa eða frekara náms á sviði matvælaiðnaðar og hótel- og veitingarekstrar.
Ég er hér með í höndum nál. þeirrar nefndar, dags. í febrúar 1984. Þar er skilgreint nám í hinum fyrirhugaða skóla, bæði á bóknámssviði sem og matvæla- og hótelsviði. Þar er líka að finna undirritaðan samning um skólahald á framhaldsskóla- og grunnskólasviði í Kópavogi frá maí 1983 og um að koma upp húsnæði fyrir skólann.
Þar kemur líka fram að á þessum tíma voru rúmlega 6% starfandi fólks í landinu við störf í matvælaiðnaði og yfir 8% í fiskiðnaði, en sá hópur gæti jafnframt nýtt sér menntun á matvælasviðinu. Áætlað námsframboð á þessum tíma var tveggja anna grunnnám í matvælagreinum, framhaldsnám fyrir þá sem stefna að sveinsprófi í matvæla- og hótelgreinum, einnar annar undirstöðunám fyrir þá sem hefja nám sitt í löggiltum iðngreinum, valnám fyrir þá sem stunda nám til stúdentsprófs og hyggjast leggja stund á líffræði eða matvælagreinar í háskóla, nám fyrir þá sem vilja starfa í matvælaiðnaði og kjósa stutt nám, verknámsskóli í eitt ár með áherslu á verksmiðjuframleidd matvæli, framhaldsmenntun fyrir stjórnendur í þessum greinum og fyrir starfsfólk í gestamóttöku á ferðaskrifstofum.
Nú rúmum tíu árum seinna stendur opinn grunnur þar sem viðbyggingin átti að rísa sem ákveðin var og tengigangur risinn á milli við menntaskólann. Það er mjög mikilvægt að mennta fólk til að búa til hágæðavöru til útflutnings úr okkar hráefni eins og fram hefur komið, ekki síst með tilkomu EES-samnings og þeirra tollfríðinda sem bíða okkar þá á mörkuðum.
Spurt er því: Hyggst ríkisstjórnin flýta byggingu húsnæðis fyrir matvælaiðjubraut Menntaskólans í Kópavogi?