Virðulegur forseti. Það er vissulega rétt hjá þeim sem talaði áðan að á síðasta þingi var flutt þáltill. af fulltrúa Kvennalistans um atvinnumál kvenna á Suðurnesjum og varð löng umræða um þetta mál á þingi. Ég held að hún hafi meira að segja staðið í nokkra daga. En ég ætla að benda hv. þm. á að lesa þá
umræðu því ég held að það hafi nánast verið undantekning að menn hafi talað um atvinnuleysi kvenna á Suðurnesjum í þeirri umræðu. Menn fóru vítt og breitt um landið allt og miðin og ræddu ótrúlegustu mál undir þessum lið og komu mjög lítið nálægt atvinnuleysi kvenna á Suðurnesjum. Það voru fleiri en einn og fleiri en tveir þingmenn sem bentu einmitt á þetta í umræðunni á þessum tíma.
Hvað varðar offjárfestinguna í sjávarútvegi, þá má öllum ljóst vera að þar hefur verið fjárfest of mikið. Við erum með miklu stærri fiskiskipaflota en við þurfum til þess að sækja þann fisk sem við getum veitt á miðunum. Við erum með miklu fleiri hús en við þurfum í rauninni til þess að vinna aflann. Ég held að öllum sé ljóst að það verður að taka á þeim vanda.
Það sem maður horfir á núna er að ríkisstjórnin og þeir menn sem þar ráða málum eru að koma til almennings í landinu og biðja hann að taka á sig gífurlegar álögur, en hvernig ætla þeir að leysa þennan vanda? Hvernig ætla þeir að koma málum þannig fyrir að ekki verði komið aftur eftir nokkur ár og fólk beðið að leysa ákvæmlega sama vandann. Það var gert 1983, það var gert 1988 og nú á að gera það eina ferðina enn. Á svo að koma aftur eftir nokkur ár og biðja fólk að taka á sig einu sinni enn álögur til þess að leysa vanda sem aldrei er tekið á?