Frsm. 3. minni hluta utanrmn. (Ólafur Ragnar Grímsson)
(andsvar)
:
Virðulegi forseti. Það fylgir nokkur vandi þeirri vegsemd að vera forsrh. íslenska lýðveldisins. Auðvitað geta menn leyft sér strákapör og skæting í ummælum og komið upp með stæla eins og hæstv. forsrh. gerði áðan. Það fylgir vandi þeirri vegsemd að vera forsrh. íslenska lýðveldisins. Þar verða menn að hafa burði, hæstv. forsrh., til að taka málefnalega á hlutum burt séð frá pólitískum skætingi. Ég er alveg reiðubúinn að ræða BHMR-málið við hæstv. forsrh. ef hann vill við annað tækifæri. Dómur Hæstaréttar í því máli er mjög flókinn. Hann er meira að segja svo flókinn að ýmsir vinir hæstv. forsrh. í lögfræðistétt eins og Jón Steinar Gunnlaugsson lögmaður hafa ekki treyst sér til þess að skýra dóminn almennilega. En það mál er mjög flókið, hæstv. forsrh., það er ekkert einfalt sem við getum afgreitt hér með einhverjum örfáum setningum í karpi í ræðustóli á Alþingi.
Það sem er hins vegar merkilegt við þann dóm er að sá maður, Þór Vilhjálmsson, sem var sá eini í fjórmenninganefnd utanrrh. sem kom utan úr stjórnkerfinu sjálfu vegna þess að Gunnar G. Schram hefur unnið margvísleg störf fyrir stjórnkerfið á undanförnum missirum, sá eini sem kom úr dómstól landsins hefur reynst í máli af þessu tagi sem hér hefur verið mikið deilumál vera í minni hluta í Hæstarétti. Auðvitað var BHMR-málið mjög stórt mál. EES-samningurinn er hins vegar margfalt stærri og teygir anga sína um allt þjóðfélagið. Það er eðlilegt að hæstv. forsrh. líði illa yfir því að það skuli koma í ljós að sá skilningur sem Þór Vilhjálmsson hefur á stjórnskipuninni nýtur ekki stuðnings í Hæstarétti. Þegar það leggst við önnur rök, þá held ég að menn ættu að hugsa sig alvarlega um áður en menn neita því að ganga þannig frá málum að þau haldi.
Virðulegi forseti. Það fylgir nokkur vandi þeirri vegsemd að vera forsrh. íslenska lýðveldisins. Auðvitað geta menn leyft sér strákapör og skæting í ummælum og komið upp með stæla eins og hæstv. forsrh. gerði áðan. Það fylgir vandi þeirri vegsemd að vera forsrh. íslenska lýðveldisins. Þar verða menn að hafa burði, hæstv. forsrh., til að taka málefnalega á hlutum burt séð frá pólitískum skætingi. Ég er alveg reiðubúinn að ræða BHMR-málið við hæstv. forsrh. ef hann vill við annað tækifæri. Dómur Hæstaréttar í því máli er mjög flókinn. Hann er meira að segja svo flókinn að ýmsir vinir hæstv. forsrh. í lögfræðistétt eins og Jón Steinar Gunnlaugsson lögmaður hafa ekki treyst sér til þess að skýra dóminn almennilega. En það mál er mjög flókið, hæstv. forsrh., það er ekkert einfalt sem við getum afgreitt hér með einhverjum örfáum setningum í karpi í ræðustóli á Alþingi.
Það sem er hins vegar merkilegt við þann dóm er að sá maður, Þór Vilhjálmsson, sem var sá eini í fjórmenninganefnd utanrrh. sem kom utan úr stjórnkerfinu sjálfu vegna þess að Gunnar G. Schram hefur unnið margvísleg störf fyrir stjórnkerfið á undanförnum missirum, sá eini sem kom úr dómstól landsins hefur reynst í máli af þessu tagi sem hér hefur verið mikið deilumál vera í minni hluta í Hæstarétti. Auðvitað var BHMR-málið mjög stórt mál. EES-samningurinn er hins vegar margfalt stærri og teygir anga sína um allt þjóðfélagið. Það er eðlilegt að hæstv. forsrh. líði illa yfir því að það skuli koma í ljós að sá skilningur sem Þór Vilhjálmsson hefur á stjórnskipuninni nýtur ekki stuðnings í Hæstarétti. Þegar það leggst við önnur rök, þá held ég að menn ættu að hugsa sig alvarlega um áður en menn neita því að ganga þannig frá málum að þau haldi.