[15:19]
Anna Ólafsdóttir Björnsson (andsvar) :
Virðulegi forseti. Það geta fleiri orðið furðu lostnir. Að vísu er ég ekki sérlega furðu lostin eftir þessa ræðu hv. 3. þm. Reykv. þar sem ég hef heyrt hana áður og það meira að segja nokkuð oft. Hún hefur ekki sannfært mig og gerir það ekki enn þá. Ég vil leiðrétta tvö atriði sem hann nefndi. Í fyrsta lagi hef
ég aldrei haldið því fram að félagsdómsmálin færu sjálfkrafa til EFTA-dómstólsins, síður en svo. Ef hann hefði hlustað betur og hlustað í stað þess að dæma hér hefði hann heyrt að ég tók það sérstaklega fram að þetta ætti við um mál sem væru á sviði þessa réttar.
Hitt er annað að ég hef sérstaklega bent á að það mun að mínu mati verða þrýstingur á að leita þessa álits. Ég held að það sé alveg ljóst. Það er mitt mat og ég ætlast til að það sé tekið alvarlega rétt eins og mat hv. 3. þm. Reykv.
Það er annað sem ég vil líka leiðrétta þar sem hann hefur greinilega ekki hlustað vel þótt við höfum oft átt í orðahnippingum um þessi sömu mál. Það er að ég hef ekki sagt að það væri þrýstingur á borgara landsins. Ég hef sagt að það yrði ákveðinn þrýstingur á dómara hér á landi. Ég er ekki að segja hvernig þeir bregðast við þeim þrýstingi. En fullyrðingin um þrýsting er að mínu mati mjög vel rökstudd og ef ég hefði haft lengra mál um það þá hefði hann kannski skilið það betur. Ég rökstuddi það mjög ítarlega hvers vegna ég tel að þessi þrýstingur muni verða og í gegnum þá umræðu höfum við einnig farið. Ég var ekki að tala um þrýsting á borgara þessa lands. Ég sagði það ekki og það er hægt að fletta því upp í þingtíðindum og ég kæri mig ekki um að hér séu orð mín afbökuð.