[14:57]
Anna Ólafsdóttir Björnsson :
Virðulegi forseti. Nú er komin fram brtt. sem allshn. stendur öll að og á vissan hátt má segja að þar sé tekið á einu af þeim þremur efnisatriðum brtt. sem við sem myndum 2. minni hluta allshn. vorum með við 2. umr. málsins en drógum til baka vegna ákveðinna fyrirheita um að þetta mál yrði skoðað milli 2. og 3. umr. Ég er út af fyrir sig mjög sátt við þá niðurstöðu sem þarna hefur orðið svo langt sem hún nær. En þó vil ég vekja athygli á því að þarna er eitt atriði sem við höfum í rauninni ekkert til að styðjast við annað en túlkun. Hv. 2. þm. Suðurl. vék lítillega að því áðan að það verði að öðru jöfnu gert ráð fyrir því að gjafsóknarbeiðnin verði viðurkennd og gjafsókn verði veitt í þessum tilvikum. Af þeim erindum sem berast til gjafsóknarnefndar fær um það bil helmingur afgreiðslu samkvæmt þeim starfsreglum sem þar gilda og helmingi er synjað. Það hefur verið rakið hér að þar er einkum litið til efnahags, það er litið til möguleikanna á því að málið vinnist og þar komum við að vissu leyti í dálítið sérstæða stöðu varðandi þetta mál þar sem sú staða getur komið upp að bæði sækjandi og verjandi máls leiti eftir gjafsókn og samkvæmt okkar skilningi sem unnum þetta í allshn. fái hana. Ekki geta báðir unnið svo að þarna er í rauninni teflt á tæpasta vað með túlkun, en ég treysti því að þetta haldi því að á þeim forsendum er þetta mál afgreitt þarna í gegn. Síðan er um að ræða mikilvæga almanna- eða mikilvæga einkahagsmuni. Og það eru kannski þau ákvæði sem fyrst og fremst halda vegna þess að ég geri ráð fyrir því að þangað verði málum ekki vísað nema um mikilvæga hagsmuni sé að ræða. En hvernig þeir nákvæmlega verða skilgreindir vitum við ekki. Það er í rauninni kannski stærsti óvissuþátturinn eins og ég rakti við 2. umr. að við sjáum þetta ferli ekki. Við sjáum ekki að hve miklu leyti mun reyna á þetta og það er kannski það óþægilega við það að afgreiða þetta mál.
Það er ekki margt fleira sem er ástæða til að bæta við þessa umræðu. Vilji okkar sem stöndum að 2. minni hluta í allshn. hefur komið skýrt fram. Við höfum ekki náð mikilvægum málum í gegn, í fyrsta lagi því að héraðsdómur verði þarna undir sem við höfnuðum og bárum fyrir því ákveðin rök sem ég tel að ekki hafi verið hrakin. Þetta náðist ekki. Það er enginn ágreiningur um að okkur er sú leið fullfær. Það er meiri ágreiningur um það hvort okkur væri fær sú leið að sleppa því að hafa félagsdóm þarna undir. Mitt mat og mín niðurstaða er sú að við hefðum bæði getað gert það og átt að gera það og ég hef rakið það mjög nákvæmlega. Ég hef reynt að kanna það hvort ekki væri vilji til þess að ganga lengra með það mál, en það er orðið alveg ljóst að það er ekki vilji fyrir því hjá stjórnarmeirihluta að taka félagsdóm þarna undan og það finnst mér mjög alvarlegt vegna þess að þetta er í trássi í fyrsta lagi við Vinnuveitendasambandið og í öðru lagi við mjög fjölmenn og stór launþegasamtök. Mér finnst það einfaldlega dálítið alvarlegt að við skulum þegar komin í ágreining og andstöðu varðandi þetta mál sem menn telja mismikilvægt. Þetta mun ekki ganga lengra með þessum hætti nema brtt. okkar í minni hlutanum hefðu verið samþykktar og á það á eftir að reyna í endanlegri atkvæðagreiðslu. Sá möguleiki er eftir sem ég nefndi að Markús Sigurbjörnsson hefði viðrað innan allshn. en hann er sá að það er að sjálfsögu mögulegt að endurskilgreina félagsdóm og draga alla vega að hluta til úr þeirri túlkun að þarna sé um dómstól að ræða því að á því byggist hugsanlega önnur túlkun einhverra nágrannaþjóða okkar heldur en okkar túlkun. Og að sjálfsögðu munu þessi atriði verða kynnt með einum eða öðrum hætti. Ég hef alla vega áhuga á því að hafa frumkvæði að því að láta vita af því að þessar hugmyndir hafi komið upp en það segir hins vegar ekkert um það hver vilji þeirra sem nú eiga aðild að félagsdómi og sækja til félagsdóms er í þessu máli. Það er hreinlega mál sem er á byrjunarreit og ég ætla ekki að fara að gefa mér á þessu stigi málsins neinar skoðanir þar. Mér finnst hins vegar rétt að þeir sem hafa verið andstæðir þessu viti af því að þessi hugmynd var á kreiki þótt hún væri ekki ítarlega rædd enda var ekki vilji fyrir því.
Ég tek undir það að mér þykir mjög óheppilegt svo að ekki sé meira sagt að starfsreglur eru ekki tilbúnar og ákveðin efnisatriði munu greinilega falla undir starfsreglur, svo sem kostnaður okkar Íslendinga, og það er fleira sem er óklárt með einum eða öðrum hætti nú þegar við erum á lokaspretti í þessari umræðu og að sjálfsögðu er ég ósátt við það.
Ég tel að ég hafi komið mínum sjónarmiðum hér á framfæri og reynt mitt ýtrasta til þess að vinna þeim fylgi þannig að ég hef ekki meira um þetta að segja í bili.