[11:38]
Fjármálaráðherra (Friðrik Sophusson) (andsvar) :
Virðulegi forseti. Fyrst út af SR-mjöli. Það kannski ekki mitt að svara því því það er sjútvrh. sem fór með það mál eins og vitað er. Ég vil þó taka fram að það var leitað til sérfræðinga úti í bæ. Það var VÍB sem fór með það mál og niðurstaðan var sú sem hún varð. Ég fer ekki lengra út í það.
Aðalatriðið um réttindamál opinberra starfsmanna er að við gerum mjög skýran mun annars vegar á réttindum eins og lífeyrisréttindum, uppsöfnuðum réttindum sem ekki verða af fólki tekin, og hins vegar svokölluðum biðlaunarétti sem við höfum túlkað á þann veg að ekki komi til álita af okkar hálfu að menn geti verið nánast í sömu eða í sömu störfum þó fyrirtæki skipti um form og fái tvöföld laun. Það hefur verið okkar niðurstaða að það gæti ekki gengið og það særir satt að segja siðferðisvitund manns ef menn halda því fram að biðlaunarétturinn sé uppsafnaður réttur í þeim skilningi enda kemur í ljós að ef fólk segir upp störfum hjá ríkinu t.d., við skulum segja mánuði eða tveimur mánuðum áður en fyrirtæki er breytt, þá eru engin réttindi og allir sammála um það að slíkir aðilar eiga engin réttindi samkvæmt 14. gr.
Um þetta er hins vegar ágreiningur, eins og ég hef margoft sagt, og málið verður sjálfsagt einhvern tímann leitt til lykta af hálfu dómstóla. Ég hefði talið heppilegast að breyta þessari grein í lögunum. Ég geri mér grein fyrir því að lögin þurfa að breytast, það eru 40 ár síðan lögin tóku gildi, en ég geri mér jafnframt grein fyrir því að það verður ekki gert án þess að það verði að undangengnum viðtölum við viðsemjendur ríkisins sem eru í BSRB, BHMR og fleiri félögum opinberra starfsmanna.