[16:40]
Landbúnaðarráðherra (Halldór Blöndal) (andsvar) :
Hæstv. forseti. Ég var æ meira undrandi á ræðu hv. þm. eftir því sem ég hlýddi lengur á hana vegna þess að hann talaði þar í öðrum tón en þegar ég hef rætt við hann m.a. í stjórn Byggðastofnunar um það öryggi sem verkafólk og sjómenn úti á landi þurfa að hafa í sambandi við vinnslustöðvar og úrvinnslu
sjávarafurða. Það er rétt hjá honum að staðgreiðsla gildir í sjoppurekstri í Reykjavík en á hinn bóginn ef við erum að tala um öryggi þeirra verkamanna sem búa m.a. hjá Raufarhöfn, sem er að vísu ekki í Vestfjarðakjördæmi, á Siglufirði, sem að vísu er ekki í Vestfjarðakjördæmi, á Seyðisfirði, sem að vísu er ekki í Vestfjarðakjördæmi, ef við erum að tala um það og erum að tala um það að þeir sem kaupa síldarverksmiðjurnar er fjöldinn allur af lífeyrissjóðum, fjöldinn allur af útgerðum og verkafólkinu sjálfu sem leggur fram af sínum launum 100, 200 eða 300 þús. kr. þá sjáum við að á bak við þessa sölu er sterkur vilji þeirra sem á síðustu áratugum hafa alið aldur sinn á þessum stöðum, sem eiga lífsafkomu sína og allar sínar eignir undir því að þeir geti áfram búið á þessum stöðum.
Mér finnst satt að segja undarlegt eins kröfuharður og hv. þm. er fyrir Vestfirði þegar svo ber undir og eins litla virðingu og hann sýnir á stundum fjármunum ríkisins þegar hans kjördæmi er annars vegar, að hann skuli leyfa sér að koma hér upp með þær dylgjur sem hann hefur komið með. Ég hlýt að láta í ljósi mikla undrun á því.
Á hinn bóginn get ég sagt að ef ég hefði getað kosið mér þann mann sem ætti að hefja þessar umræður í þeim anda sem hv. þm. gerði þá hefði ég engan kjörið fremur.