[19:54]
Guðmundur Bjarnason :
Virðulegur forseti. Ég þakka málshefjanda fyrir að hefja þessa umræðu og ég verð að segja það strax að ég er undrandi á þeirri yfirlýsingu sem kom frá hæstv. fjmrh. um að hann teldi að alls ekki hefði verið samið um þessi atriði í nóvembermánuði sl. Ég hygg að það séu a.m.k. aðrar upplýsingar heldur en þær sem við höfum fengið frá þeim aðilum sem sátu hinum megin við borðið. Þeir töldu að með samningum þá mætti gera ráð fyrir því að þessar bætur í gegnum tryggingakerfið yrðu með svipuðum hætti og verið hefur. Auðvitað er það rétt að það segir í lögum um almannatryggingar að bætur þeirra skuli taka mið af almennum kjarasamningum á vinnumarkaði, þær eru ekki bundnar með kjarasamningum, en það hefur undanfarin ár ríkt, við getum sagt samkomulag um það að þessar bætur, orlofsbætur, desemberuppbótin og láglaunabæturnar, greiddust með svipuðum hætti og gerist á almennum vinnumarkaði. Í fjárlagafrv. í haust var gerð grein fyrir því að það ætti að spara í lífeyristryggingum 525 millj., en það var aðeins ein upphæð sem var þar skilgreind sérstaklega. Það voru 200 millj. kr. sem átti að ná með því að tekju- og eignatengja lífeyrisgreiðslurnar.
Nú er það vitað mál að ríkisstjórnin féll frá því að taka upp fjármagnstekjuskattinn, hún treysti sér ekki til þess að ráðast á fjármagnseigendurnar og taka upp fjármagnstekjuskatt, sem hefði þá verið leiðin að því að tekjutengja lífeyrisgreiðslurnar einnig. Því var ýtt út af borðinu og frv. hækkað sem nam þeim 200 millj. sem þar átti að spara. Það var ekki hægt að ráðast á garðinn þar. Núna virðist mér eiga að ráðast á garðinn þar sem hann er lægstur og reyna að plokka þessar smáu greiðslur af bótaþegunum sem hafa
fengið þessar tengdu greiðslur, sem við verðum að telja að séu tengdar þeim samningum sem gerðir eru á vinnumarkaðinum.
Ég vil taka undir þá kröfu málshefjanda að við hljótum að ætlast til þess af hæstv. ráðherrum fjármála og félagsmála að þeir gefi okkur yfirlýsingu um það að það verði ekki ráðist á garðinn þar sem hann er lægstur með þeim hætti sem hér virðist þó stefna í, ef ekki verða á breytingar á þeim hugmyndum sem nú virðast vera uppi.