[16:22]
Fjármálaráðherra (Friðrik Sophusson) (andsvar) :
Virðulegi forseti. Ég hygg að ég geti ekki svarað þeirri fyrirspurn sem til mín var beint öðruvísi en svo að raunvextir hljóta að vera þeir vextir sem verða til þegar frá nafnvöxtum er dregin verðbólgan á tilteknu tímabili. Ég hélt að ég þyrfti ekki að svara þessu vegna þess að ég hélt að það hefði komið ágætlega fram í ræðu hv. þm. Halldórs Ásgrímssonar við hvaða kjör atvinnulífið býr nú um stundir. Ég skal vissulega taka undir það að vextir fyrir atvinnulíf eru allt of háir nú um stundir.
Ef ég má, virðulegi forseti, snúa síðan aðeins að öðru efni sem hv. þm. ræddi, þ.e. um viðskiptahallann og þá hættu sem við stöndum frammi fyrir og þessum vaxtamálum, þá hangir þetta allt saman. Það er rétt hjá hv. þm. að lífeyrissjóðirnir hafa því miður ekki viljað fjármagna fjárfestingar í atvinnulífinu. Þeir hafa ekki treyst sér til þess heldur telja þeir sér betur borgið með því að kaupa ýmsa aðra pappíra.
Nú hefur það hins vegar gerst að viðskiptahallinn hefur dregist niður, m.a. vegna gengisfellingarinnar sem varð, raungengið hefur þess vegna orðið atvinnurekstrinum hagstæðara, samkeppnisstaða útflutnings- og samkeppnisgreina er betri og þess vegna má búast við því að innan tíðar muni fyrirtækin geta farið að byggja sig upp á nýjan leik og þá hlýtur það að vera keppikefli lífeyrissjóðanna sem eiga vaxandi hlutdeild í auðæfum landsmanna að taka þátt í slíku uppbyggingarstarfi. Á þetta vil ég leggja áherslu
því menn þurfa að sjá alla heildarmyndina í einu þegar þeir ræða um efnahagsmálin eins og hér er verið að gera.