[11:35]
Einar K. Guðfinnsson (andsvar) :
Virðulegi forseti. Þetta svar hv. 7. þm. Reykn. hefur auðvitað skýrt mjög afstöðu hans og hans flokks í þessu máli. Mér sýnist að afstaða Framsfl. sé einfaldlega sú að ef þannig háttar til að sjávarútvegsfyrirtæki verður fyrir því að útlendingur kaupir í því hlut upp á 0,1%, þá verði viðkomandi fjárfestir, þá verði viðkomandi fyrirtæki sem hefði fjárfest í sjávarútvegsfyrirtækinu að losa sig væntanlega við þessi hlutabréf. Ég held að þó ég sé fyllilega sammála hv. þm. um að það beri að vera mjög á varðbergi gagnvart eignaraðild útlendinga í íslenskum sjávarútvegi og þótt ég vilji stíga mjög varlega til jarðar hvað það áhrærir, þá sé ég í hendi mér alls konar praktíska annmarka á því að túlka málin svona gríðarlega þröngt. Ég geri mér auðvitað grein fyrir því jafnframt að það er líka álitamál hversu hár eða lágur þröskuldurinn á að vera í þessum efnum. En ég sé hins vegar ekki annað, ef það á að verða svo að sjávarútvegurinn eigi að hafa einhvern minnsta möguleika á því að afla sér viðbótaráhættufjármagns, þá verði hann auðvitað að geta leitað til þessara fjársterku aðila hér á innlendum markaði, þ.e. olíufélaga, tryggingarfélaga og kannski alveg sérstaklega hlutabréfasjóða margs konar sem eru virkir þátttakendur í fjárfestingum í öðrum atvinnugreinum hér á landi. Atvinnugreinum sem tengjast óbeint og beint sjávarútveginum og eru beint og óbeint í samkeppni við sjávarútveginn bæði um fjármagn, vinnu og ýmislegt annað. Ég get því ekki tekið undir það sjónarmið að það eigi að loka algerlega á alla möguleika á því að sjávarútvegurinn fái viðbótaráhættufjármagn frá þessum fjársterku aðilum sem ég nefndi hér áðan.
Einar K. Guðfinnsson (andsvar) :
Virðulegi forseti. Þetta svar hv. 7. þm. Reykn. hefur auðvitað skýrt mjög afstöðu hans og hans flokks í þessu máli. Mér sýnist að afstaða Framsfl. sé einfaldlega sú að ef þannig háttar til að sjávarútvegsfyrirtæki verður fyrir því að útlendingur kaupir í því hlut upp á 0,1%, þá verði viðkomandi fjárfestir, þá verði viðkomandi fyrirtæki sem hefði fjárfest í sjávarútvegsfyrirtækinu að losa sig væntanlega við þessi hlutabréf. Ég held að þó ég sé fyllilega sammála hv. þm. um að það beri að vera mjög á varðbergi gagnvart eignaraðild útlendinga í íslenskum sjávarútvegi og þótt ég vilji stíga mjög varlega til jarðar hvað það áhrærir, þá sé ég í hendi mér alls konar praktíska annmarka á því að túlka málin svona gríðarlega þröngt. Ég geri mér auðvitað grein fyrir því jafnframt að það er líka álitamál hversu hár eða lágur þröskuldurinn á að vera í þessum efnum. En ég sé hins vegar ekki annað, ef það á að verða svo að sjávarútvegurinn eigi að hafa einhvern minnsta möguleika á því að afla sér viðbótaráhættufjármagns, þá verði hann auðvitað að geta leitað til þessara fjársterku aðila hér á innlendum markaði, þ.e. olíufélaga, tryggingarfélaga og kannski alveg sérstaklega hlutabréfasjóða margs konar sem eru virkir þátttakendur í fjárfestingum í öðrum atvinnugreinum hér á landi. Atvinnugreinum sem tengjast óbeint og beint sjávarútveginum og eru beint og óbeint í samkeppni við sjávarútveginn bæði um fjármagn, vinnu og ýmislegt annað. Ég get því ekki tekið undir það sjónarmið að það eigi að loka algerlega á alla möguleika á því að sjávarútvegurinn fái viðbótaráhættufjármagn frá þessum fjársterku aðilum sem ég nefndi hér áðan.