[16:45]
Forsætisráðherra (Davíð Oddsson) (andsvar) :
Herra forseti. Það var aðeins eitt atriði sem ég vildi nefna sérstaklega hér. Mér fannst alveg makalaust þegar hv. þm. nefndi það og fullyrti það að Hæstiréttur hefði fundið þarna smugu og Hæstiréttur hefði þarna brotið upp kerfið, fundið smugu til þess að láta greiða sér yfirvinnu. Þarna talar hv. þm. algerlega gegn betri vitund vegna þess að það kom einmitt fram í þeim kjaradómi sem upp var kveðinn og mestri ólgu olli, m.a. þeim dómi sem átti að hækka laun þingmanna og enginn var nú harðari í því að þetta ætti að taka til baka en hv. þm. Ólafur Ragnar Grímsson. Þar kom fram í þeim dómi að það hefði verið greidd yfirvinna þrátt fyrir úrskurði Kjaradóms, þar á meðal ríkisstjórnin sem hann bar ábyrgð á fjármálalega, það hafði verið greidd yfirvinna í stórum stíl, langt umfram það sem Kjaradómur hafði ákveðið. Það var einmitt nánast Hæstiréttur einn og ráðherrarnir og þingmennirnir sem höfðu ekki fengið slíka yfirvinnu. En embættismennirnir í kerfinu, með áritun ráðherranna, höfðu fengið yfirvinnu í stórum stíl þannig að það er furðulegt að segja nú að Hæstiréttur hefðu fundið smugu. Þessi smuga var löngu fundin og hún var mjög stór og ráðherrar í ríkisstjórn sem þessi hv. þm. sat og var fjmrh. fengu yfirvinnu í stórkostlegum stíl og voru miklu hærra launaðir heldur en þingmenn og ráðherrar eins og menn vita. Og þetta kom fram í Kjaradómi og þetta var ástæða þess að Kjaradómur væntanlega í hinum síðara kjaradómi hafði ekki yfirvinnuna innifalda út af þessum sjónarmiðum því að niðurstaðan í því máli varð sú að fara aftur niður í hið gamla far. Og Hæstiréttur brást þannig við því að segja að hverfa frá því að yfirvinna væri innifalin. Það var nú þannig. Og auðvitað má færa fyrir því rök að samkvæmt því gæti þingið sem stofnun farið að athuga með yfirvinnumál þingmanna og ríkisstjórnin sem stofnun farið að athuga með yfirvinnu ráðherra þó að ríkisstjórnin sem stofnun muni ekki gera það, þá gæti hún gert það væntanlega samkvæmt þessu eins og Hæstiréttur, eins og allir aðrir höfðu gert og enginn vissi betur um þessa smugu en hv. þm. Ólafur Ragnar Grímsson.
Forsætisráðherra (Davíð Oddsson) (andsvar) :
Herra forseti. Það var aðeins eitt atriði sem ég vildi nefna sérstaklega hér. Mér fannst alveg makalaust þegar hv. þm. nefndi það og fullyrti það að Hæstiréttur hefði fundið þarna smugu og Hæstiréttur hefði þarna brotið upp kerfið, fundið smugu til þess að láta greiða sér yfirvinnu. Þarna talar hv. þm. algerlega gegn betri vitund vegna þess að það kom einmitt fram í þeim kjaradómi sem upp var kveðinn og mestri ólgu olli, m.a. þeim dómi sem átti að hækka laun þingmanna og enginn var nú harðari í því að þetta ætti að taka til baka en hv. þm. Ólafur Ragnar Grímsson. Þar kom fram í þeim dómi að það hefði verið greidd yfirvinna þrátt fyrir úrskurði Kjaradóms, þar á meðal ríkisstjórnin sem hann bar ábyrgð á fjármálalega, það hafði verið greidd yfirvinna í stórum stíl, langt umfram það sem Kjaradómur hafði ákveðið. Það var einmitt nánast Hæstiréttur einn og ráðherrarnir og þingmennirnir sem höfðu ekki fengið slíka yfirvinnu. En embættismennirnir í kerfinu, með áritun ráðherranna, höfðu fengið yfirvinnu í stórum stíl þannig að það er furðulegt að segja nú að Hæstiréttur hefðu fundið smugu. Þessi smuga var löngu fundin og hún var mjög stór og ráðherrar í ríkisstjórn sem þessi hv. þm. sat og var fjmrh. fengu yfirvinnu í stórkostlegum stíl og voru miklu hærra launaðir heldur en þingmenn og ráðherrar eins og menn vita. Og þetta kom fram í Kjaradómi og þetta var ástæða þess að Kjaradómur væntanlega í hinum síðara kjaradómi hafði ekki yfirvinnuna innifalda út af þessum sjónarmiðum því að niðurstaðan í því máli varð sú að fara aftur niður í hið gamla far. Og Hæstiréttur brást þannig við því að segja að hverfa frá því að yfirvinna væri innifalin. Það var nú þannig. Og auðvitað má færa fyrir því rök að samkvæmt því gæti þingið sem stofnun farið að athuga með yfirvinnumál þingmanna og ríkisstjórnin sem stofnun farið að athuga með yfirvinnu ráðherra þó að ríkisstjórnin sem stofnun muni ekki gera það, þá gæti hún gert það væntanlega samkvæmt þessu eins og Hæstiréttur, eins og allir aðrir höfðu gert og enginn vissi betur um þessa smugu en hv. þm. Ólafur Ragnar Grímsson.