[17:37]
Anna Ólafsdóttir Björnsson (andsvar) :
Virðulegi forseti. Ég er ekki alls kostar sammála hæstv. ráðherra að þetta þurfi að vera mjög erfið glíma vegna þess að ég bendi á að mörg af þeim húsum sem hafa verið miklir erfiðleikar með eru hús sem hafa fengið sín leyfi löglega. Og það er í raun og veru að koma inn á annað svið með eftirlit með þeim sem hverfa undir yfirborðið og vissulega er ég ekki að gera lítið úr þeim vanda.
Varðandi athugasemd hæstv. ráðherra um það að þarna sjái ég stórfelldar tekjur. Þá tek ég það enn og aftur fram að ég trúi ekki á neinar stórar heildarlausnir. Ég veit að þær eru til og þær felast aðallega í því að skattleggja allan almenning og það helst hátt og skattleggja breiða vöruflokka eins og matvörur, nauðþurftir sem fólk getur ekki verið án. Ég er í grundvallaratriðum ósátt við þessa stefnu og mér finnst að það eigi að leita fleiri leiða til réttlátari skattheimtu og reyna að taka hér einhverja prinsippákvörðun. En ég geri mér jafnframt ljóst að þetta þyrfti helst að samræma þannig að það væri ekki handahófskennt verið að krukka í málin ár eftir ár eftir ár eftir ár, heldur að taka þetta sem pólitíska ákvörðun. Og kannski er það þar sem við ströndum, að það skortir pólitískan vilja til þess að taka á þeim sem eru aflögufærir og hætta að leita alltaf í þessa breiðu skattstofna, breiðu bök lágtekjumannanna sem allt þurfa að axla.
Ég vil að lokum, af því að ég komst ekki í fyrra svari mínu að með það, taka fram að ég ásaka ekki ríkisstjórnina fyrir það að kallað er til hennar þegar aðilar vinnumarkaðarins eiga í samningum, en mér finnst það jafnóheppilegt fyrir það.