[14:46]
Guðmundur Bjarnason (andsvar) :
Virðulegur forseti. Það er ánægjulegt að heyra það að hæstv. menntmrh. skuli vera ánægður með afrek sín á sviði vísinda og rannsókna og ekkert nema gott um það að segja. En mig langar þó að spyrja hann aftur út í það sem segir í greinargerð með fjárlagafrv. um Rannsóknasjóð þar sem segir m.a., með leyfi forseta:
,,Framlag úr ríkissjóði er aukið um 85 millj. kr. frá fjárlögum 1993 og verður 200 millj. kr. í samræmi við þá stefnu ríkisstjórnarinnar að gera sérstakt átak í rannsókna- og þróunarmálum. Ráðgert er að viðbótarframlagið komi úr tekjum af sölu ríkiseigna, sbr. lið 5.5 í 6. gr. fjárlagafrv.`` Þá spyr ég ráðherra aftur: Er það þá ekki svo, það að minnsta kosti var minn skilningur og þess vegna varð nú umræðan og vaknaði fyrirspurnin, að þetta viðbótarframlag og það aukna fjármagn sem ráðgert er að komi til rannsókna- og þróunarstarfsemi komi sem hluti, 20% ef ég man rétt, af eignasölunni af einkavæðingaráformunum? Þannig að hér er, ef það má orða það svo, áhættufé á ferðinni og það hafi litlu skilað eignasalan sem varð í ár.
Um annað sem fram kom í máli hæstv. ráðherra þá þakka ég honum fyrir svörin um þetta Vestmannaeyjamál. Ég ítreka það sem ég sagði í ræðu minni hér áðan að þetta er vafalaust hið besta mál og ekkert um það að segja heldur er þetta spurning um forgangsröðun og þetta er spurning um vilja Alþingis. Þegar Alþingi hefur einu sinni samþykkt ályktun um það hvernig eigi að standa að uppbyggingu slíkrar rannsókna- og þróunarstarfsemi þá finnst mér dálítið furðulegt að það skuli vera teknar ákvarðanir sem algjörlega ganga í berhögg við það næst þegar stór skref eru stigin á þessu sviði.