[13:47]
Ólafur Þ. Þórðarson :
Herra forseti. Ég efa að það dugi að skamma kommúnistana eina í þessum efnum til lausnar á þessu máli. Morgunblaðið birti í leiðara í vetur þær upplýsingar að sennilega væri það mestu mistök sem nokkur stjórnmálamaður hefði gert á þessari öld þegar Winston Churchill sendi herflota inn Dardanellasundið. Næst á eftir var Matthías Á. Mathiesen tekinn fyrir. Það var nú ekki tekið fram hvort hann væri næstmesti stjórnmálamaður aldarinnar en þau mistök að láta opinbera starfsmenn hafa verkfallsrétt voru sett
sem mikið áhyggjuefni og við hliðina á því tiltæki að senda herskipaflotann inn Dardanellasundið. Ég sé að hæstv. forsrh. kinkar kolli og kannast vel við þennan leiðara.
Nú er það svo að þar kom hvergi fram hvernig ætti að leysa þetta mál en mér finnst að það þurfi að endurskoða eitt og annað í verkfallsrétti opinberra starfsmanna og verkfallsrétti almennt. Við þurfum að fara yfir okkar vinnulöggjöf og ég ætla að segja það að þetta minnir mig dálítið á það þegar ég las bókina Jón miðskipsmaður í gamla daga og Jón var skoraður á hólm. Hann átti tryggan þjón sem neitaði því alfarið að Jón mundi berjast og niðurstaðan varð sú að einvígið varð þríhyrnt. Svo var dregið um hver átti að skjóta á hvern og Jón átti að skjóta á þjóninn. Hér höfum við komið upp kerfi þar sem kennarar stöðva það vissulega að börnin fái kennslu, síðan er leiðangur sendur í fjmrn. til að herja á fjmrh. og svo eru mestu hugsuðir Sjálfstfl. sendir í sjónvarpsþátt til að skjóta á formann kennarasambandsins og bera það á hann að hann sé að níðast á litlu börnunum.
Ég held að þetta verði ekki leyst með þessum hætti. Ég tek undir þau ummæli sem hv. þm. Páll Pétursson viðhafði í upphafi þessarar umræðu.