[16:45]
Fjármálaráðherra (Friðrik Sophusson) (andsvar) :
Hæstv. forseti. Ég vil vekja athygli á því að það sem hv. þm. sagði var að það ætti að fara lið fyrir lið í gegnum fjárlögin og skoða rekstur stofnana, setja þeim markmið og reyna að ná sparnaði fram með þeim hætti og ég er vitanlega sammála því. En þá verðum við að gera okkur grein fyrir stærðunum í fjárlögunum. Ef við tölum einungis um samneysluna eða reksturinn, þá er hann kannski helmingurinn af fjárlagastærðinni, við sleppum heilbrigðis- og tryggingamálunum og menntamálunum. Það er verið að gera risavaxnar kröfur til þessa rekstrar ef það á að spara þar 3--4 milljarða og ég vek athygli á því að langsamlega stærsti liðurinn eru laun. Og þess vegna hlýtur maður að spyrja næst: Er þá hugmynd hv. þm. að spara launin og á það að gera með því að fækka fólki eða lækka launin því að það hlýtur að vera næsta spurning? Og þá er líka ástæða til þess að spyrja: Hvernig rímar það við það sem fram hefur komið hér í umræðunum um atvinnuleysi o.s.frv.?
Ég vek athygli á þessu vegna þess að auðvitað voru svörin ekki skýr hjá hv. þm. Ég veit það gjörla að það er ekki hægt að gefa algerlega ljós og skýr svör við þessum spurningum en ég held að það sé hollt fyrir okkur í þessari umræðu að gera okkur grein fyrir viðfangsefninu og átta okkur á því að það er kannski meira en að segja það að ná jafnvægi í ríkisfjármálunum. En ég fagna því hins vegar að einn stjórnarandstöðuflokkanna skuli taka það mál upp og sýna a.m.k. áhuga á því að ná jöfnuði í ríkisfjármálunum á næstu árum.