[21:11]
Kristín Ástgeirsdóttir (andsvar) :
Virðulegi forseti. Ég vil þakka hv. þm. fyrir þær upplýsingar sem hún kemur hér með. Ég vil minna hana á að ég er ekki að gagnrýna húsbréfakerfið, enda var ég á sínum tíma fulltrúi Kvennalistans í þeirri nefnd sem samdi lögin um húsbréfakerfið og ég viðurkenni fúslega að mér er mjög annt um það kerfi og ég hef þess vegna líka miklar áhyggjur af því þegar þaðan berast einhver váleg tíðindi. En þessi tíðindi um vanskil í húsbréfakerfinu segja okkur auðvitað miklu meira um efnahagsástandið og þá aðstöðu sem fólk býr við heldur en um kerfið sjálft. Málið er auðvitað það að tekjur fólks hafa dregist mikið saman þannig að menn geta ekki lengur staðið undir sínum skuldbindingum og það er auðvitað hið alvarlega í málinu. Atvinnuástandið, tekjusamdrátturinn, niðurskurður á yfirvinnu og þar fram eftir götunum. Varðandi félagslega kerfið, þá er mér líka mjög annt um það. Ég fagna því í sjálfu sér ef búið er að byggja það mikið félagslegt húsnæði víða um land að eftirspurninni sé nokkurn veginn fullnægt. Það getur að vísu skapað svolítil vandræði fyrir sveitarfélögin og kannski er hluti af skýringunni sá að fólk er að flytja sig til og það flytur utan af landi til suðvesturhornsins. En ég held að þá sé einmitt kominn tími til að við beinum svolítið betur sjónum að ástandinu hér, nákvæmlega hér á höfuðborgarsvæðinu, þar sem ég veit að er veruleg þörf og mikil eftirspurn eftir félagslegu húsnæði sem ekki hefur verið hægt að fullnægja hingað til. Þannig að það er kannski einfaldlega kominn tími til að skoða það rækilega hvernig myndin lítur út núna.
Kristín Ástgeirsdóttir (andsvar) :
Virðulegi forseti. Ég vil þakka hv. þm. fyrir þær upplýsingar sem hún kemur hér með. Ég vil minna hana á að ég er ekki að gagnrýna húsbréfakerfið, enda var ég á sínum tíma fulltrúi Kvennalistans í þeirri nefnd sem samdi lögin um húsbréfakerfið og ég viðurkenni fúslega að mér er mjög annt um það kerfi og ég hef þess vegna líka miklar áhyggjur af því þegar þaðan berast einhver váleg tíðindi. En þessi tíðindi um vanskil í húsbréfakerfinu segja okkur auðvitað miklu meira um efnahagsástandið og þá aðstöðu sem fólk býr við heldur en um kerfið sjálft. Málið er auðvitað það að tekjur fólks hafa dregist mikið saman þannig að menn geta ekki lengur staðið undir sínum skuldbindingum og það er auðvitað hið alvarlega í málinu. Atvinnuástandið, tekjusamdrátturinn, niðurskurður á yfirvinnu og þar fram eftir götunum. Varðandi félagslega kerfið, þá er mér líka mjög annt um það. Ég fagna því í sjálfu sér ef búið er að byggja það mikið félagslegt húsnæði víða um land að eftirspurninni sé nokkurn veginn fullnægt. Það getur að vísu skapað svolítil vandræði fyrir sveitarfélögin og kannski er hluti af skýringunni sá að fólk er að flytja sig til og það flytur utan af landi til suðvesturhornsins. En ég held að þá sé einmitt kominn tími til að við beinum svolítið betur sjónum að ástandinu hér, nákvæmlega hér á höfuðborgarsvæðinu, þar sem ég veit að er veruleg þörf og mikil eftirspurn eftir félagslegu húsnæði sem ekki hefur verið hægt að fullnægja hingað til. Þannig að það er kannski einfaldlega kominn tími til að skoða það rækilega hvernig myndin lítur út núna.