[12:45]
Pétur Bjarnason :
Virðulegi forseti. Vanda smábáta á aflamarki verður að mæta nú þegar. 70 tonna viðmiðunarafli trillukarlsins er kominn niður í 19 tonn. Þetta er yfir 70% skerðing og ekki lífvænlegt fyrir einn mann lengur. Aðra vinnu er yfirleitt ekki að hafa og báturinn undir hamrinum. Aflamarksbátar undir sex tonnum verða að fá að koma inn í krókakerfið. Hlutdeild þeirra á að bætast við viðmiðunaraflann. Hugmyndir til þess hafa verið útfærðar og liggja fyrir.
Trillukarlinn hefur ekki það bolmagn sem stærri útgerðir hafa til að kaupa kvóta í krafti fjármagns. Hann hefur ekki átt aðgang að Fiskveiðasjóði og honum hafa ekki nýst skuldbreytingar þar. Það er vel ef það á að breytast en það þarf þá að vera meira heldur en sýndaraðgerð. Þessir menn eru einyrkjar sem kerfið er að buga. Þeim duga ekki úthlutanir úr úr Hagræðingarsjóði eða Jöfnunarsjóði sem kemur í grálúðu, karfa eða kola, þeirra aflareynsla er öll úr þorski. Menn sjá ofsjónum yfir hlut smábátanna í afla en þetta er síðasta nauðvörn fólksins og víða er þetta eina atvinnuvonin sem er að hafa. Smábátarnir skila besta hráefninu, þeir henda ekki afla, þeir skapa mesta atvinnu og eru eina vörn sjávarþorpanna sem hafa misst frá sér togarana, sem hafa misst frá sér veiðikvótann og þar sem ekkert blasir við nema atvinnuleysi og stórfelldur byggðaflótti ef smábátanna nýtur ekki við. Ég fullyrði að Tálknafjörður, Patreksfjörður og Suðureyri og kannski fleiri þorp væru nú í eyði ef ekki væri vegna veiði smábátanna undanfarin ár. Ef þingmenn standa ekki vörð um krókaveiðar og rétta hlut aflamarksbáta sem byggður var á aflareynslu sem nú er orðinn að engu þá munu fjölmörg byggðarlög ekki lifa af núv. skerðingu. Hér er kominn prófsteinn á það hvort ríkisstjórnin ætlar yfirleitt að sinna atvinnumálum á landsbyggðinni eða halda áfram landauðnarstefnu fyrir sjávarþorpin með aðgerðaleysi í þessum efnum.