[15:27]
Fyrirspyrjandi (Anna Ólafsdóttir Björnsson) :
Virðulegi forseti. Ég þakka hæstv. ráðherra svörin og hv. 9. þm. Reykv. athugasemd hans sem ég get tekið heils hugar undir. Það hryggir mig að sjálfsögðu að hæstv. ráðherra virðist ekki vera reiðubúinn til að beita þeim þrýstingi sem nauðsynlegur er til þess að taka upp íslensku í þessum samskiptum. Þó það kunni að vera rétt að þarna sé um víkjandi tækni að ræða þá er þetta engu að síður veruleiki býsna margra enn um sinn. Ég hef fyrir satt og býst við að heimildir mínar séu nokkuð réttar að með þrýstingi væri hægt að fá þetta leiðrétt. Þetta er í rauninni spurning um vilja og hversu mikilsvert okkur er það að tala óbjagaða íslensku í öllum samskiptum okkar. Ég ítreka að ég tel að hæstv. samgrh. væri fullsæmdur af því að taka þetta mál upp og beita sér fyrir því í þessu máli sem öðrum að starfsmönnum ríkisins, t.d. hjá Landhelgisgæslunni, sé mögulegt að tjá sig á íslenskri tungu en ekki þessu undarlega tungumáli sem hv. 9. þm. Reykv. kenndi við inmarsatísku.
Varðandi athugasemd hæstv. ráðherra um handritin vil ég benda á það að á þeim tíma sem þessi handrit voru skrifuð var þetta sú íslenska sem var notuð sem ritmál og þó að ég deili áhuga hans á þeirri skemmtilegu glímu að ráða í þetta tungumál tel ég þau rök út af fyrir sig ekki eiga við í þessu tilfelli.
Fyrirspyrjandi (Anna Ólafsdóttir Björnsson) :
Virðulegi forseti. Ég þakka hæstv. ráðherra svörin og hv. 9. þm. Reykv. athugasemd hans sem ég get tekið heils hugar undir. Það hryggir mig að sjálfsögðu að hæstv. ráðherra virðist ekki vera reiðubúinn til að beita þeim þrýstingi sem nauðsynlegur er til þess að taka upp íslensku í þessum samskiptum. Þó það kunni að vera rétt að þarna sé um víkjandi tækni að ræða þá er þetta engu að síður veruleiki býsna margra enn um sinn. Ég hef fyrir satt og býst við að heimildir mínar séu nokkuð réttar að með þrýstingi væri hægt að fá þetta leiðrétt. Þetta er í rauninni spurning um vilja og hversu mikilsvert okkur er það að tala óbjagaða íslensku í öllum samskiptum okkar. Ég ítreka að ég tel að hæstv. samgrh. væri fullsæmdur af því að taka þetta mál upp og beita sér fyrir því í þessu máli sem öðrum að starfsmönnum ríkisins, t.d. hjá Landhelgisgæslunni, sé mögulegt að tjá sig á íslenskri tungu en ekki þessu undarlega tungumáli sem hv. 9. þm. Reykv. kenndi við inmarsatísku.
Varðandi athugasemd hæstv. ráðherra um handritin vil ég benda á það að á þeim tíma sem þessi handrit voru skrifuð var þetta sú íslenska sem var notuð sem ritmál og þó að ég deili áhuga hans á þeirri skemmtilegu glímu að ráða í þetta tungumál tel ég þau rök út af fyrir sig ekki eiga við í þessu tilfelli.