[23:57]
Kristín Ástgeirsdóttir (andsvar) :
Virðulegi forseti. Það er rétt hjá hv. þm. að ríkissjóður er eins og aðrir að fóta sig á þessum markaði. En það breytir því ekki að vandinn er mikill, ríkissjóður er rekinn með miklum halla. Á meðan ríkissjóður er í þannig rekstri þá hefur hann mikla þörf fyrir lánsfé og sú þörf getur valdið vaxtahækkun ef menn ekki fara varlega og svona, eins og þingmaðurinn nefndi það, haga seglum nokkuð eftir vindi eða reyna að spila rétt úr þeim spilum.
En vandinn er auðvitað sá að ná tökum á ríkisfjármálunum og ná þessum hallarekstri niður. Það sem við höfum verið að sjá hér undanfarna daga er uppgjöf ríkisstjórnarinnar og ríkisstjórnarflokkanna í þeim efnum. Það hefur orðið mjög áþreifanleg stefnubreyting að undanförnu. Í stað þess að taka þennan efnahagsbata sem hefur skilað sér að nokkru leyti á þessu ári og að reyna að nýta hann til þess að greiða niður skuldir og draga úr hallanum þá er verið að veita hundruð milljóna --- ég hef ekki þá niðurstöðutölu heldur, ég veit hvorki niðurstöðutölurnar úr fjárlagafrv. né úr því skattafrv. sem við munum væntanlega afgreiða út úr nefnd í fyrramálið, en það er verið að veita hundruð milljóna út úr ríkissjóði í stað þess að nýta leiðir til tekjuöflunar og að nota þessa peninga til þess að greiða niður skuldirnar. Því ég held að við getum verið sammála um það, hv. þm. Vilhjálmur Egilsson og ég, að skuldasöfnun íslenska ríkisins og það hvernig eigi að standa undir þeim skuldum í bland við það að skapa vinnu til frambúðar eru stór vandamál í íslensku efnahagslífi.