[17:30]
Jón Baldvin Hannibalsson (andsvar) :
Herra forseti. Vegna tilvitnunar hæstv. ráðherra í minnisblað frá fyrrv. utanrrh. þarf að undirstrika að ákvæði eldri laga um skilyrðislaust bann vegna dýrasjúkdómaákvæða eða smithættu gat að sjálfsögðu ekki staðist og var ekki haldið fram. Það yrði að breyta því í skilyrt bann vegna þess að breytingin er í því fólgin að það þarf að færa sönnur á að þessu sé ekki verið að beita sem viðskiptahindrun á fölskum forsendum.
Það þarf að koma fram í þessum umræðum, virðulegi forseti, að það hefur enginn haldið því fram eða byggt upp þær væntingar að stofnaðildin að GATT eða þetta frv. mundi tryggja innflutning á lægra verði. Því hefur enginn haldið fram og enginn byggt upp þær væntingar vegna þess að það er skuldbinding við bændur um að tryggja þeim vernd í upphafi. Deilan snýst ekkert um það. Hin stóra spurning er sú hvort það verður yfirleitt nokkuð af innflutningi. Eins og fram kom í máli ráðherra er tollabindingin hámarkið, hún er himinhá. Ef farið er undir tollabindingu í tollum, þá er spurningin sú: Verður nokkuð af innflutningi? Viðskipti ráðast af verði og síðan af kaupgetu eða eftirspurn og ef verðið verður svo hátt, eru litlar líkur á því að það reyni nokkuð á þetta. Það er hins vegar öfugt við það sem menn bjuggust við. Þess vegna er ástæða til að spyrja fyrir utan þennan lágmarksinnflutning sem kann að verða einhver og þá væntanlega helst á lúxusvörum: Hefur hæstv. landbrh. einhverja skoðun á því í ljósi þessa frv. sem hér er lagt fram fyrir hönd ríkisstjórnarinnar hvort þetta verða virk lagaákvæði eða hvort tollarnir muni virka í reynd sem viðskiptahindrun? Svör hafa engin fengist við því. Það þarf að vera alveg skýrt. Hvert er mat hæstv. landbrh. á því? Hitt er nokkuð merkileg yfirlýsing sem fram kom í framhjáhlaupi hjá hæstv. ráðherra að
menn þyrftu að fara að þoka sér úr núverandi kvótakerfi. Úr munni framsóknarmanns er þetta nærri því byltingarkennt. Eiga menn nú að fara að þoka sér úr núverandi kvótakerfi? Og er þá ekki rétt að ræða það svolítið? Og er þá ekki rétt, ef menn ætlast til þess að bændur eigi að fara að búa sig undir einhverja samkeppni innan hálfs áratugar, er ekki rétt að fara að leggja einhverja vinnu í það? Eigum við ekki að fara að þoka okkur inn í framtíðina, hæstv. landbrh.?