Ferill 27. máls. Aðrar útgáfur af skjalinu: Word Perfect.
1995. – 1064 ár frá stofnun Alþingis.
119. löggjafarþing. – 27 . mál.
80. Nefndarálit
um frv. til l. um breyt. á l. vegna aðildar Íslands að Alþjóðaviðskiptastofnuninni.
Frá 3. minni hluta efnahags- og viðskiptanefndar.
Nú er aðeins um hálfur mánuður þar til ákvæði Úrúgvæ-niðurstöðu GATT-samninganna eiga að taka gildi hér á landi. Enn eru til meðferðar á Alþingi lagabreytingar sem nauðsynlegar eru til þess að við Íslendingar getum fyrir okkar leyti fullnægt ákvæðum samningsins. Eru þar á ferðinni breytingar á tollalögum og búvörulögum o.fl.
Um leið er verið að taka pólitískar ákvarðanir og móta stefnu um beitingu tollverndunar
Íslenskur landbúnaður og GATT.
Óhjákvæmilegt er að setja þær breytingar, sem nú eru að ganga í gildi með tilkomu GATT-samninganna, í samhengi við það sem gerst hefur í íslenskum landbúnaði að öðru leyti á und
Meginskuldbindingarnar, sem þau ríki sem að GATT-samningunum standa taka á sig, eru þríþættar. Það er í fyrsta lagi að draga úr útflutningsbótum, draga úr stuðningi ríkisins við landbúnað innan lands og auka aðgengi innfluttrar vöru að markaðinum.
Í þessu frumvarpi er til umfjöllunar í reynd aðeins einn þáttur af þessum þremur sem skuld
Meginbreytingin felst sem sagt í því að í stað beinna innflutningstakmarkana eða banna á ýmsum vörum, sem ríkjum var áður í sjálfsvald sett að beita, skuli nú koma tollvernd en inn
Sjónarmið neytenda.
Í málinu má segja að togist á tvö sjónarmið, þ.e. annars vegar það hversu mikla vernd og aðlögun sé nauðsynlegt að veita hinni innlendu framleiðslu og þeirri atvinnugrein í landinu sem á henni byggir, þ.e. framleiðslu, úrvinnslu og dreifingu innlendrar búvöru, en hins vegar hversu langt sé gerlegt að ganga til móts við eðlilegar óskir og sjónarmið neytenda um lækkað matvælaverð og aukið vöruúrval. Engin deila stendur um að ætlunin sé að viðhalda hér ströng
Þær aðferðir, sem valdar eru í frumvarpinu, orka að sumu leyti tvímælis og þó einkum og sér í lagi þær reikningslegu forsendur sem lagðar eru til grundvallar ákvörðun tollverndar. Sanngjarnt og eðlilegt er að farið sé varlega gagnvart upphafsákvörðun tollverndar gagnvart almennum vöruinnflutningi. Vöruinnflutning til viðbótar lágmarksaðgangi og ríkjandi mark
Heilbrigðisreglur.
Hvað hollustu- og heilnæmisþáttinn varðar hlýtur að vera eðlilegt að ekki verði gerðar á nokkurn hátt minni kröfur um hollustu og heilnæmi þeirrar vöru sem leyft verði að flytja til landsins en gerðar eru til innlendrar framleiðslu. Á hinn bóginn er ljóst að ekki er heimilt sam
Garðyrkja.
Nokkrar áhyggjur hafa risið vegna stöðu garðyrkjubænda, en ljóst virðist að sú grein land
Ástæða er því til að huga að málefnum garðyrkjunnar sérstaklega og fylgjast með því hvernig henni reiðir af í þessu nýja umhverfi og grípa þá til ráðstafana sem okkur eru heimilar gagnvart starfsgrundvelli og samkeppnisskilyrðum greinarinnar til þess að tryggja að hún fái staðist þessa samkeppni.
Lágmarksmarkaðsaðgangur.
Hvað þennan þátt málsins varðar telur 3. minni hluti mesta óvissu ríkja og að mörgu leyti hvað óljósastar forsendur liggja til grundvallar honum við afgreiðslu málsins. Ljóst virðist að flestar vörur muni verða a.m.k. jafndýrar og í mörgum tilfellum dýrari en innlend framleiðsla og því hlýtur veruleg óvissa að ríkja um það hvort til umtalsverðs innflutnings komi þrátt fyrir ákvæði samningsins þar um.
Ljóst virðist að vísu að samningsskuldbindingar okkar standa ekki til þess að tryggja í sjálfu sér tiltekið magn vöru inn á markaðinn, heldur hitt að bjóða upp á tiltekin viðskiptakjör fyrir vörumagn sem nemur þeim 3–5% sem þarna eiga í hlut. Ákvörðun tollverndarinnar á þessum þætti hefur sætt langmestri gagnrýni og telur 3. minni hluti að þar sé að ýmsu leyti byggt á veikum forsendum. Þriðji minni hluti treystir sér því ekki til að bera ábyrgð á þessum þætti málsins og mun ekki greiða þeim ákvæðum frumvarpsins atkvæði.
Sama á við um þá vandræðalegu tilhögun sem viðhafa á gagnvart því að ráðstafa leyfum til innflutnings á þeim vörum sem falla undir ákvæði um lágmarksmarkaðsaðgang. Þar er ætl
Þriðji minni hluti telur sjálfgefið að Íslendingar gerist aðilar að þessu alþjóðlega viðskipta
Margt er óljóst í sambandi við reikningslegar forsendur þessa máls, svo sem varðandi raun
Alþingi, 12. júní 1995.
Steingrímur J. Sigfússon.