[16:29]
Flm. (Hjálmar Árnason):
Virðulegi forseti. Ég vil byrja á að þakka hv. þingmönnum góðar undirtektir og þeirra innlegg í málið. Ég vil byrja á því að svara spurningum hv. þm. Guðnýjar Guðbjörnsdóttur um það hvort ekki megi fella þessa tillögu að frv. til laga um framhaldsskóla. Ég hygg að það sé ekki rétt og þess vegna er þetta flutt sem sérstakt mál. Hugsanlega kann þetta að snerta skattalög ef farin verður sú leið að veita skattívilnanir. Þáltill. felur það einfaldlega í sér að fundin verði heppilegasta leiðin. Ég tel jafnframt að með því að leggja málið fram sem litla þáltill. megi afgreiða það hraðar í gegnum þingið en tekur að afgreiða heil lög um framhaldsskólastig.
Þá langar mig til að víkja aðeins orðum að ræðu hv. þm. Guðjóns Guðmundssonar um leið og ég ítreka þakkir. Hv. þm. nefndi hugsanlega stýringu inn í iðnnám. Sú umræða hefur oft komið upp meðal skólamanna og annarra ekki einungis um það hvort stýra eigi nemendum í iðnnám heldur stýra nemendum almennt í nám t.d. á háskólastigi. Þannig hefur verið bent á að innan gæsalappa sé offramleiðsla nemenda úr ákveðnum deildum háskólans sem fái síðan varla starf við hæfi. Ég hef sjálfur verið alla tíð verið mjög varkár í slíkri stýringarviðleitni enda held ég að forsendur til þeirra séu afskaplega varasamar. Besta ráðið er að veita næga námsráðgjöf og jafnframt upplýsingar um möguleika í einstökum atvinnugreinum til framtíðar horft. Það held ég sé í rauninni sé besta stýring sem hægt er að taka upp og sú sanngjarnasta gagnvart nemendum.
Hv. þm. Guðjón Guðmundsson rakti þær þrjár leiðir sem iðnnemum standa til boða í dag og vék jafnframt að því að óeðlilegt væri að allt nám iðnnema miðaðist við meistaranám. Undir það vil ég taka mjög heils hugar og þá annars vegar nauðsyn þess að blanda saman námi í skóla og námi á vinnustöðum. Ég tel að sú leið sem m.a. Danir og Þjóðverjar hafa farið í uppbyggingu starfsnáms, að blanda skólanámi og námi á vinnustöðum saman með þeim hætti að t.d. eina önn er nemandi í skóla, næstu önn á vinnustað með sérstaka dagbók þar sem hann á að fá starfsþjálfun í tilteknum þáttum og komi síðan aftur inn í skólann, virðist hafa gefið góða raun. Hins vegar tek ég enn mjög undir þá skoðun hv. þm. Guðjóns Guðmundssonar um að það vanti fleiri þrep í iðnnám þannig að nemendur þurfi ekki að fara alla leið til meistaranáms. Hvort tveggja er að ekki er öllum það gefið að fara alla leið né heldur að allir hafi áhuga á að fara svo langt þannig að útgönguleið, þ.e. þrepaskipt iðnnám, tel ég vera mikla framför. Ég trúi að eftir að ný lög um framhaldsskóla hafa verið samþykkt, það frv. sem nú liggur fyrir þinginu, þá munum við m.a. í framhaldi af því sjá slíkt þrepanám, ekki bara í iðnnámi, heldur almennt í starfsnámi.