Fyrirspyrjandi (Össur Skarphéðinsson):
Herra forseti. Ég hef leyft mér að varpa til hæstv. umhvrh. fyrirspurn um það hvort og hvernig hann hyggist sporna gegn því að vaxandi ásókn í innlendar plöntur til iðnaðarframleiðslu kunni að leiða til rányrkju einstakra stofna eða tegunda. Ég tek það skýrt fram í upphafi, herra forseti, að ég er með engu móti að reyna að leggja stein í götu þess ágæta fólks sem hefur á síðustu árum reynt að skapa nýja og arðvænlega atvinnugrein sem byggir á því að nýta þessa auðlind, því sannarlega er ekki hægt að kalla þetta annað en auðlind, en ég og fleiri hafa í vaxandi mæli áhyggjur af því að þetta kunni að fara úr hófi.
Í dag er það þannig að það eru komin ein fimm, jafnvel sex, fyrirtæki sem sérhæfa sig í því að safna íslenskum blómplöntum og framleiða úr þeim snyrtivörur og olíu. Út af fyrir sig er ánægjuefni að þessi framleiðsla hefur vakið mikla ánægju víða í Evrópu og jafnvel utan Evrópu og það er líklegt að á næstu árum kunni ásóknin í þessar innlendu plöntur að stóraukst. Það eru þegar komin upp fyrirtæki sem eru komin með fast að 10 manns í vinnu við það að vinna framleiðslu sína úr fjallagrösum og fyrirtæki sem eru farin að safna yfir fimm tonnum á ári og þessum fyrirtækjum fjölgar. Það eru jafnvel komnar fram ádeilur í þá veru að sums staðar séu heilar heiðar bókstaflega hreinrakaðar á sumrin af fjallagrösum. Það tekur fjallagrösin 7--12 ár að vaxa og þar hafa verið lífgrös okkar í gegnum aldirnar. Ég tel að það sé mjög jákvætt að við hefjum iðnað á grundvelli þeirra en um leið held ég að það sé nauðsynlegt að með einhverjum hætti séu reistar skorður gegn því að hægt sé að ofnýta og rányrkja þessar blómplöntur, þessar tegundir. Slíkar áhyggjur vöknuðu þegar á síðasta kjörtímabili og þá var fólk farið að beina fyrirspurnum um þetta mál til umhvrn.
Nú er það alveg ljóst að þessi iðnaður er í örum vexti og því varpa ég þeirri spurningu til hæstv. umhvrh. hvort hann hyggist með einhverjum hætti beita sér fyrir því að settar verði reglur eða beita sér fyrir því að farið verði út í auknar rannsóknir þannig að fyrir liggi þekking og e.t.v. möguleikar af hálfu ráðuneytisins til þess að grípa inn í ef svo sýnist einhvers staðar sem menn séu að sækja um of í þessar auðlindir.