Pétur H. Blöndal (andsvar):
Herra forseti. Hv. þm. kom inn á eitt atriði. Það var frv. sem ég flutti um að afnema lífeyrisréttindi þingmanna og ráðherra. Hann sagði réttilega að ég hefði reiknað út þetta mat á réttindunum. Ég man ekki eftir því að hafa sagt að það næmi 40% launahækkun. Ég held að ég hafi aldrei fullyrt að það yrði meira en svona 20--25 eða 30%. Það er kannski ekki mergurinn málsins, heldur er þar um réttindi að ræða sem hægt er að reikna út. Það er hægt að reikna nákvæmlega út hvað þessi réttindi eru mikil.
Það er aftur erfiðara með biðlaunin og það er erfiðara með æviráðninguna, sérstaklega fyrir menn sem ekki hafa æviráðningu og fjöldi ríkisstarfsmanna og meginhlutinn hefur ekki æviráðningu. Biðlaunin eru reyndar skert að einhverju leyti en þau eru skert á þann veg sem ég held að flest sanngjarnt fólk geti litið réttum augum.
Mér finnst mjög óeðlilegt að fólk haldi fullum launum, biðlaunum, þegar það er komið jafnvel í hærri laun annars staðar. Þetta held ég að enginn Ísendingur geti horft á með sanngirni og sagt að sé réttlátt. Þetta á að afnema og ég get ekki séð að þessi litla skerðing á biðlaunum þýði mikla kjaraskerðingu.
Ég bað um það reyndar í efh.- og viðskn. að fá mat á því hvers virði öll þau réttindi væru sem frv. er ætlað að taka af. Ég bað fulltrúa starfsmannanna að koma fram með það mat. Ég fékk ekki það mat þannig að ég veit ekki hvað það er enn þá.