[11:39]
Jón Baldvin Hannibalsson (andsvar):
Herra forseti. Eins og við er að búast snúast umræður um frumvörp um ríkisreikning fremur um aðferðafræði en stefnu í ríkisfjármálum. Hæstv. fjmrh. reifar ýmsar breytingar sem eru til bóta varðandi þá aðferðafræði til að gefa sannari og heildstæðari mynd af raunverulegri stöðu ríkisfjármála. Það er út af fyrir sig gott og blessað. Staðreyndin er þó sú að þar eigum við langt í land. Þær upphæðir eru hrikalegar sem fela raunverulega í sér skuldbindingar á hendur ríkissjóði og er ekki enn gerð rétt grein fyrir í formi ríkisreiknings. Það er því ástæða til þess í framhaldi af þessum umræðum að minna á að staða ríkisfjármála á Íslandi eftir bráðum fimm ára stjórn hæstv. fjmrh. er miklu verri en fyrir liggur af þessum gögnum. Þess vegna er líka ástæða til að staldra við. Hæstv. fjmrh. tók undir þau áminningarorð mín til meiri hluta þingheims að honum veitti ekki af stuðningi frá þingheimi til þess að koma böndum á ríkisfjármálin vegna þess að skuldasöfnunin og greiðslubyrðin af þessum uppsöfnuðu skuldum er orðin hættuleg efnahagslegu sjálfstæði þjóðarinnar. Það er gott og blessað að hæstv. fjmrh. taki undir það en um leið er ástæða til að undirstrika eitt. Það er reginmisskilningur að hæstv. fjmrh. valdi því verkefni sínu í íslensku stjórnkerfi að tryggja framgang ábyrgrar stefnu í ríkisfjármálum, sérstaklega eftir að breytt var um þá aðferð að farið var út í rammafjárlög. Ég segi þetta af sérstöku tilefni. Ég segi það með vísan til reynslu af samstarfi í fyrri ríkisstjórnum, ekki bara það mat mitt að hæstv. fjmrh. hafi verið of linur í því efni, það hefur hann verið, heldur hitt að hann hefur staðið tiltölulega einangraður og áhrifalaus í eigin þingflokki. Ég held að þegar á hefur reynt í átökum um stóra útgjaldaþætti og útgjaldakröfur hafi samstarfsmenn hæstv. ráðherra, ýmsir samráðherrar hans ekki stutt ráðherrann, ég nefni t.d. til sögunnar bæði samgöngu-, landbúnaðar- og dómsmálaráðherra, og þegar á hefur reynt þá hefur hann tapað flestum orustum í sínum eigin þingflokki um ábyrga ríkisfjármálastefnu.
Stundum hefur verið sagt að það sé fyrst og fremst hlutverk forsrh. í samsteypustjórnum að vera málsvari ríkisstjórnar út á við og að styðja fjmrh. í verki við ábyrga fjármálastefnu. Á það hefur mikið skort hjá núv. hæstv. forsrh. Þvert á móti er orðinn hálfgerður kækur hjá honum að rúlla yfir fjmrh. hvenær sem reynir á framkvæmd ábyrgrar fjármálastefnu.