Merkingar þilfarsfiskiskipa

Miðvikudaginn 06. desember 1995, kl. 15:03:30 (1648)

1995-12-06 15:03:30# 120. lþ. 55.5 fundur 189. mál: #A merkingar þilfarsfiskiskipa# þál., Flm. GHall
[prenta uppsett í dálka] 55. fundur


[15:03]

Flm. (Guðmundur Hallvarðsson):

Herra forseti. Á þskj. 237 er till. til þál. um breytingu á merkingu þilfarsfiskiskipa. Meðflm. að þeirri þáltill. er Guðjón Guðmundsson. Tillagan hljóðar svo:

,,Alþingi ályktar að fela samgönguráðherra að breyta reglugerð um merkingu skipa, nr. 550/1982, hluta N, lið 2.3, en þar segir að þilfarsfiskiskip skuli vera merkt með skipaskrárnúmeri á heppilegum stað á báðum hliðum. Í fyrsta lagi verði sú breyting gerð á að jafnhliða skipaskrárnúmeri komi kallmerki skipsins og í öðru lagi verði hæð kallmerkisstafa á þilfarsskipum með eftirfarandi hætti:

1. Ef skipslengd er á bilinu 24--45 m skal hæð stafa vera 75 sm.

2. Ef skipslengd er 45 m eða lengri skal hæð stafa vera 100 sm.

Stafirnir verði settir á sérstök merkingarspjöld, svartir á lit á ljósum bakgrunni sem gefi endurskin.``

Í greinargerð segir: ,,Reglur um merkingu skipa í núverandi mynd hafa verið í gildi í rúm 12 ár. Þar er gerð krafa um að stærri skip séu einkennd með einkennisstöfum og tölum á bóg beggja megin ásamt nafni. Auk þess skulu þilfarsfiskiskip merkt með skipaskrárnúmeri á heppilegum stað á báðum hliðum skipsins.

Tveir helstu gallar núgildandi reglugerðar hvað varðar þilfarsfiskiskip eru að stærð stafa, sem mælt er fyrir um í IV. kafla hennar, er of lítil og að notast er við skipaskrárnúmer í stað kallmerkis. Sá merkingarháttur að merkja með skipaskrárnúmeri er séríslenskt fyrirbæri sem ekki þekkist erlendis. Hins vegar eru kallmerki skipa alþjóðlegt kerfi sem fletta má upp í alþjóðlegum skipaskráningarbókum. Með þeirri breytingu sem orðið hefur á sókn íslenskra fiskiskipa, fjær landi og til fjarlægra miða, hlýtur sú krafa að koma fram frá erlendum aðilum sem sinna eftirliti á hafinu að íslensk fiskiskip verði merkt á þann hátt sem samrýmist alþjóðlegum merkingum fiskiskipa. Hvað varðar stærð stafa hlýtur það að teljast ákveðinn öryggisþáttur að hafa slíkar merkingar afgerandi þannig að þær séu nokkuð auðlesnar, t.d. frá þyrlum, og þannig sé auðvelt að þekkja skipið ef neyðarástand skapast. Staðsetning merkingarskilta á skipi yrði að taka mið af því hversu vel skiltin sæjust bæði frá sjó og úr lofti og því eðlilegt að efri brún spjalds hallaði um tíu gráður til að auðvelda aflestur úr flugvél.

Í núgildandi reglugerð um merkingu íslenskra fiskiskipa eru ákvæði þess efnis að ef skip eru minni en 30 brt (undir 20 m að lengd) skal hæð stafa vera 25 sm en á skipum stærri en 30 brt (yfir 20 m að lengd) skal hæð stafa vera 45 sm. Þar sem íslensk fiskiskip undir 30 brt hafa ekki kallmerki yrði sú skráningarskylda sem nú gildir að vera áfram við lýði fyrir hin smærri fiskiskip, enda ætti slíkt ekki að koma að sök, a.m.k. ekki vegna sóknar á fjarlæg mið.

Ætla má að einhvern aðlögunartíma þurfi fyrir útgerðir og Siglingamálastofnun, sem og Tilkynningarskyldu íslenskra skipa, ef og þegar þessi breyting nær fram að ganga, en þó ætti að vera óþarft að hafa hann lengri en tvö ár.``

Herra forseti. Ég legg þessa þáltill. fram til síðari umr. og legg til að henni verði vísað til samgn.