[13:17]
Margrét Frímannsdóttir:
Virðulegi forseti. Ég sat hjá við atkvæðagreiðslu eftir 2. umr. þessa máls eins og flestir aðrir þingmenn Alþb. Ég vildi að þingið afgreiddi tillögur okkar um mótun framtíðarstefnu í orku- og stóriðjumálum og könnun á byggðaáhrifum áður en ég tæki afstöðu til málsins. Það hefur verið gert og því miður bar þingið ekki gæfu til að samþykkja þær.
Ég er mjög hugsi yfir afleiðingum þess fyrir þróun byggðar í landinu ef stofna á til annarra stórframkvæmda á suðvesturhorni landsins. Ég er ekki sátt við þær kröfur sem gerðar eru um mengunarvarnir álversins og þær eru ekki í samræmi við það yfirlýsta markmið ríkisstjórnarinnar að Ísland verði til fyrirmyndar á sviði umhverfismála um aldamótin. Athafnir þurfa að fylgja orðum eigi þau ekki að vera marklaus.
Á hitt ber að líta að stækkun álversins mun bæta afkomu Landsvirkjunar og efnahag landsins og draga úr atvinnuleysi á höfuðborgarsvæðinu sem er skelfilega mikið. Á þessu svæði eru um 5 þúsund manns án atvinnu eða um 70% þeirra sem eru án atvinnu í landinu öllu. Það ber einnig að líta til þess að samningurinn um orkusölu er ásættanlegur að mínu mati og sama er að segja um skattaþáttinn.
Niðurstaða mín, herra forseti, er að samþykkja málið þó ég sé ósátt við ýmsa þætti þess, sérstaklega hversu metnaðarlaus ríkisstjórnin er á sviði umhverfismála. Möguleikarnir á að bæta efnahag landsins og draga úr atvinnuleysi ráða afstöðu minni. Ég segi því já.