Steingrímur J. Sigfússon:
Herra forseti. Aðeins fáein orð af minni hálfu til að fagna framlagningu þessa frv. og lýsa þeim vonum að það fái hér skjóta afgreiðslu og lögfestingu vel fyrir vorið. Við hljótum að vænta þess í samræmi við að það byggir á samþykkt frá Alþingi um að setja skuli á fót stofnun af þessu tagi að gata þess verði greið í gegnum löggjafarsamkunduna. Ég vil í öðru lagi þakka hv. 4. þm. Austurl., Hjörleifi Guttormssyni, fyrir frumkvæði hans að þessu máli. Stundum er talað um að menn hafi ekki mikla uppskeru á hinu háa Alþingi alla vega ekki þeir sem puða í stjórnarandstöðu og að hlutir gangi seint og hægt og jafnvel alls ekki fram. En þó kemur það fyrir, eins og þetta dæmi sannar, að menn geta haft talsverðan árangur erfiðis síns ef þeir vinna þannig að málum eða þau eru í eðli sínu þörf, að um þau tekst samstaða. Það var á þingi veturinn 1993--1994 sem hv. þm. Hjörleifur Guttormsson hreyfði þessu máli, fyrst með tillögu til þál. um að setja skyldi á fót eða undirbúa stofnun svonefndrar Norðurstofnunar eins og hún hét þá. Tillagan var síðan endurflutt ári síðar og þá undir þessu ágæta nafni, sem þá var komið fram, þ.e. að stofnunin skyldi taka nafn sitt eftir hinum merka landkönnuði Vilhjálmi Stefánssyni. Það kann að hafa átt einhvern þátt í því að tillagan fékk aukinn byr í seglin og var samþykkt rétt fyrir þinglok á útmánuðum árið 1995, skömmu fyrir þingkosningar. Síðan hefur málinu miðað þannig að hér er komið frv. að lögum fyrir stofnunina og samvinnunefnd um málefni norðurslóða. Jafnframt hafa fjármunir verið teknir til hliðar í því skyni að hefja starfsemina. Þessu öllu vil ég sérstaklega fagna og ítreka að ég bind vonir við að málið hljóti að fá góða afgreiðslu áður en þingið lýkur störfum í vor.
Í þriðja lagi nefni ég að mér er það að sjálfsögðu fagnaðarefni og tel vel ráðið að staðsetja stofnunina á Akureyri og nota uppbyggingu hennar ásamt fleiru til að efla þá starfsemi sem þar er að dafna. Ekki síst í Háskólanum á Akureyri og tengdum stofnunum á þessu sviði öllu sem snýr að líffræði, náttúrufræði og raunvísindum. Ég skýt því að í leiðinni að ég get vel tekið undir hugleiðingar hv. þm. Tómasar Inga Olrich áðan um að stofnunin þarf að sjálfsögðu að hafa svigrúm til að sinna, eftir því sem verkefni hennar tengist, rannsóknum á öðrum sviðum vísinda í nágrenninu, ef svo má að orði komast, enda mörkin oft á tíðum óljós á milli til að mynda líffræði, landafræði, félags-, mannvísinda- og samfélagsfræði og skyldra greina.
Herra forseti. Í fjórða lagi er stofnun ekki fyrst og fremst nafn og enn síður steinsteypa heldur það fólk sem þar velst til starfa og það mun sannast ekki síður hér en endranær að afar mikið ríður á að fá hæft fólk til starfa, ekki síst á uppbyggingarstigi starfsemi af þessu tagi. Það fer mjög vel á því, þó fyrr hefði verið, að við Íslendingar komum þessum málum betur fyrir í okkar stjórnkerfi og leggjum þeim aukið fé, öllu sem snýr að lífríki norðurslóðanna og búsetu mannsins við okkar aðstæður. Það fellur líka vel saman við það að þessir þættir eru að fá aukið pólitískt vægi í gegnum samstarf þjóða sem liggja að heimskautasvæðunum og nefni ég þar sérstaklega, eins og hæstv. ráðherra reyndar gerði, stofnun Heimskautaráðsins sem tvímælalaust er mikið innlegg í allt starf sem að því lýtur. Það er því mjög tímabært að við komum þessum málum fyrir hjá okkur og leggjum aukið fé í að sinna rannsóknum gagnvart öllu því sem að búsetu okkar í hinu viðkvæma lífríki lýtur. Ekki síður til að búa okkur undir framtíðina og þau fjölmörgu og stóru verkefni sem þar blasa við gagnvart búsetu mannsins í því umhverfi til framtíðar litið og í tengslum við og með vísan til þeirra fjölmörgu og stóru umhverfisvandamála sem að okkur steðja og koma til með að verða afdrifarík, ekki síst á þessum slóðum og kannski enn þá frekar en víða annars staðar.
Herra forseti. Ég lýsi sérstakri ánægju minni með framlagningu þessa máls.