Steingrímur J. Sigfússon (andsvar):
Herra forseti. Það er mikill misskilningur að það væri ekki grundvallarbreyting á núverandi stjórnkerfi fiskveiða ef afnuminn yrði rétturinn til að leigja veiðiheimildir og eingöngu leyfð varanleg viðskipti, ég tala nú ekki um ef þau varanlegu viðskipti færu fram á rofnum markaði þannig að samband kaupenda og seljenda væri rofið. Þar af leiðandi gætu menn ekki selt frá sér veiðiheimildir þar sem þeir hefðu enga tryggingu fyrir því að þeir gætu keypt þær aftur eða aðrar slíkar. Markaðurinn réði því, framboð og eftirspurn, hvort þær yrðu til sölu á síðari tíma. Um þetta getum við rætt betur, ég og hv. þm.
Svo er sagt að ekki sé verið að tala um að leggja auðlindagjaldið eða veiðileyfagjaldið ofan á óbreytt stjórnkerfi fiskveiða. Um hvað er þá verið að tala í tillögunni? Það er út af fyrir sig rétt. Það er kannski ekki frekar verið að tala um það heldur en hina sex eða sjö valkostina, en staðeyndin er sú að í valkosti tvö segir:
,,Í öðru lagi er hægt að leggja árlegt gjald á hvert úthlutað þorskígildi. Kvóta yrði úthlutað til langs tíma, eins og nú er, ...`` Hér er verið að bjóða upp á það sem einn valkostinn, að vísu af mörgum, að leggja gjaldið ofan á nákvæmlega óbreytt stjórnkerfi fiskveiða --- ef ég get lesið þetta rétt. Og ég endurtek: Það leysir engan þann vanda sem mest er talað um og er á milli tannanna á fólki og með réttu af mörgu um það ástand sem nú ríkir vegna leiguviðskiptanna. Ég er þeirrar skoðunar og hef lengi verið að það sem langhelst er hægt að kalla ranglæti í núverandi kerfi og er erfitt að verja siðferðilega út frá sameignarákvæðum 1. gr. laga um stjórn fiskveiða sé sjálfstæður réttur manna til að fénýta veiðiréttinn ár eftir ár án þess að nýta hann sjálfir. Það finnst mér erfitt að forsvara að skuli viðgangast í kerfinu, en það með hvaða hætti reglur yrðu settar um varanlegt afsal þessa afnotaréttar eða hreyfingu hans milli manna er allt annar hlutur, bæði efnislega en líka siðferðilega.