Rannveig Guðmundsdóttir:
Virðulegi forseti. Það hefði mátt túlka orð forsrh. um fund með þingflokksformönnum á þann veg að þingflokksformenn hefðu á einhvern hátt gengist undir eða viðurkennt það sem utanrrh. staðhæfði, að þegar þetta ákvæði var sett í þingsköpin hefði jafnframt verið tekin ákvörðun um að því yrði aldrei beitt. Utanrrh. staðhæfði þetta á fundi með þingflokksformönnum. Að öðru leyti brugðumst við ekki við því, enda getum við ekki haft neitt um það að segja hvaða skoðun menn höfðu á ákvæði í þingsköpunum þegar þeir settu það. Ekki tók ég þátt í því og hef ekki heyrt um þetta.
Í allri þeirri vinnu sem ég hef tekið þátt í með þingflokksformönnum og forseta að breyta þingsköpum, gera þingið skilvirkara og þingið ábyrgara gagnvart framkvæmdarvaldinu, hef ég litið svo á að hvert einasta orð sem ég hef tekið þátt í að setja í þingsköpin ætti að vera virkt og að það merkti það sem það segði.
Umræðan hér gefur til kynna að við séum í þingsköpum með grein sem ekki á að virka, grein um að til að taka mál á dagskrá með afbrigðum þurfi atkvæði tveggja þriðju hluta þingmanna. Ég hef trúað því að þetta ákvæði í þingsköpum okkar væri gilt. Hér er verið að segja að þetta ákvæði sé ómark, það hafi verið sett í þingsköpin til fegurðarauka fyrir þingið. Ákvæðinu átti aldrei að beita. Það var skilningur þeirra sem settu ákvæðið. Ég harma þetta, virðulegi forseti, ég vil ekki skilja þingsköp á þennan veg. Ég mun ekki taka þátt í því að setja nokkurn hlut inn í þingsköpin sem síðan á aðeins að vera ómark.