Steingrímur J. Sigfússon (andsvar):
Herra forseti. Það lá ekki í orðum mínum að ég væri almennt að gera lítið úr sveitarstjórnarmönnum eða saka þá almennt um þröngsýni. En ég sagði og ég stend við það að því miður hafa í umræðunni vandamál, sem snúa að sveitarstjórnunum í framkvæmd þessara mála og eru vissulega til staðar víða í landinu, yfirskyggt hitt sem kerfið hefur fengið áorkað. Þar verða sveitarstjórnarmennirnir eins og aðrir að líta í eiginn barm og svara fyrir það sem þeir hafa fjallað um þessi mál. Ég endurtek það. Ef ég á að velja um að sýna samúð þúsundum lágtekjufólks í landinu sem hefur komist inn í húsnæði vegna félagslega kerfisins, eða sveitarstjórnarmönnum sem hafa eitthvað svitnað út af framkvæmd þessara mála þá vel ég samúðina með lágtekjufólkinu. Það er þannig, hv. forsrh.
Enda þótt ég sé alltaf þakklátur fyrir fræðslu hæstv. forsrh. í stjórnskipunarrétti, og hefur verið mikill fengur að kennslu hans síðan hann tók sæti á Alþingi 1991 og hóf að kenna sér reyndari mönnum hvernig þjóðþingið starfaði, eins og kunnugt er, er mér er ljóst, og í og með vegna hennar, að það er rétt að við getum ekki bundið hendur þjóðþinga framtíðarinnar. Það er ekki hugsunin hér. Ég var að draga það fram að mikill munur er á festunni í því að ganga frá lánskjörum til langs tíma með skýrum reglum um hvort og þá hvernig megi breyta þeim, t.d. hvað vaxtaákvarðanir snertir, og hinu að geta hreyft þetta til eins og takka á útvarpi við hver einustu áramót. Það liggur alveg fyrir, að í reglunum, eins og þær hafa verið, hefur verið veruleg festa hvað varðaði stuðning hins opinbera við lágtekjufólkið í gegnum föst lánskjör o.s.frv. og þetta skýrir sig auðvitað sjálft.
Að öðru leyti fannst mér að það hlyti að skýrast af mínu máli hvað mundi gerast ef ég og skoðanabræður mínir næðum hreinum meiri hluta á Alþingi sem er auðvitað miklu líklegra en að hv. þm. Pétur H. Blöndal geri það og það er auðvitað að við mundum bæta úr þessu kerfi til hagsbóta fyrir lágtekjufólk í landinu.