Viðskiptaráðherra (Finnur Ingólfsson):
Herra forseti. Ég mæli fyrir frv. til laga á þskj. 944 sem er 555. mál þingsins, um breytingu á lögum nr. 22/1968, um gjaldmiðil Íslands, með síðari breytingum. Í frv. þessu er lagt til að viðskrh. sé að tillögu Seðlabankans heimilt að ákveða að fjárhæð sérhverrar kröfu eða reiknings skuli greind og greidd með heilli krónu. Breytingin felst í 8. gr. laga um gjaldmiðil Íslands, en þar segir, með leyfi forseta:
,,... að fjárhæð sérhverrar kröfu eða reiknings skuli greind með hálfum eða heilum tug aura.``
Það er orðið löngu tímabært að hætta notkun aura þannig að krónan verði lægsta mynteining í umferð. Öll viðskipti verða þá í heilum krónum. Frá því að gjaldmiðli Íslands var breytt 1. janúar 1981 og verðmæti krónunnar hundraðfaldaðist hefur verulega dregið úr notkun aura í viðskiptalífinu. Nú er svo komið að ein króna er smæsta eining í viðskiptum fjölmargra aðila, m.a. ríkissjóðs.
Með frumvarpi þessu eru lagðar til breytingar á lögum um gjaldmiðil Íslands sem eru hliðstæðar breytingum sem gerðar voru með lögum nr. 38 8. maí 1974, sbr. reglugerð nr. 339 frá 13. nóvember 1974, um að fjárhæð sérhverrar kröfu eða reiknings skuli greind og greidd með heilli krónu. Samfara gjaldmiðilsbreytingunni 1981 voru framangreind lagaákvæði felld úr gildi með lögum nr. 65 29. maí 1979.
Verði frumvarp þetta að lögum verður enginn skyldugur að greiða fjárhæð er reiknast fimmtíu aurar eða lægri fjárhæð. Hins vegar verða allir skyldugir til að hlíta því að greiða fjárhæð er reiknast fimmtíu og einn eyrir eða hærri fjárhæð með heilli krónu.
Þessi ákvæði girða þó ekki fyrir það að einstakar einingar séu verðlagðar með því að tilgreina verð þeirra í aurum, t.d. gengi erlendra gjaldmiðla, verð á lítra af eldsneyti, verð á einingu af rafmagni, heitu vatni o.s.frv.
Er því eðlilegt að gera ráð fyrir því að aurar séu eftir sem áður til sem eining í gjaldmiðlinum þótt sláttu 5, 10 og 50 aura myntar sé hætt. Yrði það þannig að vörur og þjónustu megi áfram verðleggja í aurum, eins og að framan getur, en heildaruppgjörsfjárhæð kröfu eða reiknings sé ávallt sléttuð út miðað við heila krónu. Þetta hefur í för með sér að í reikningum eru einstaka liðir í aurum en samtala reiknings ávallt sléttuð út miðuð við lægstu slegnu einingu og á þetta við hvort sem greiðsla fer fram í reiðufé eða á annan hátt.
Herra forseti. Að lokinni þessari umræðu óska ég þess að frv. verði vísað til efh.- og viðskn.