Jóhanna Sigurðardóttir (andsvar):
Herra forseti. Þetta var skýrt af hálfu þingmanns. Hún sagði að tilgangurinn með þessu ákvæði breytti ekki neinu um réttarstöðu þeirra sem hafa átt afnotarétt, t.d. beitarrétt, að þjóðlendum. Það er einmitt það sem við viljum gera. Við viljum að sótt sé um leyfi til umhvrh. fyrir áframhaldandi nýtingu þannig að hægt sé að leggja mat á umhverfisáhrif fyrirhugaðrar nýtingar og áframhaldandi beitarnotkunar. Ef hv. þm. telur að þetta eigi ekki heima í þessum lögum, þá spyr ég hv. þm. að því hvort hún sé tilbúin til þess að beita sér fyrir því að þessu verði breytt í öðrum lögum þannig að þetta verði tryggt. Ég held að það væri mikilvægt að það gæti hér komið fram.
Ég hef nefnt hér Landgræðslu ríkisins sem leggur áherslu á þessa breytingu og ég nefni einnig Skógrækt ríkisins sem sagði í sinni umsögn, með leyfi forseta:
,,Skoða ber mjög vandlega orðalag 5. gr. og athuga hvort ekki sé hægt að komast hjá því að lögfesta rétt til beitarnytja á almenningum um ókomnar aldir.``
Hér er vissulega verið að festa þetta í sessi með ákvæði frv. Síðan segir, með leyfi forseta:
,,Miðað við ástand flestra afrétta væri jafnvel ástæða til að breyta greininni alveg þannig að hún hljóðaði svo ...`` Síðan er lagt til nýtt orðaval sem er efnislega samhljóða þeirri brtt. sem ég hef mælt fyrir. Ég spyr því hv. þm.: Er hún tilbúin til þess að beita sér fyrir því t.d. með yfirlýsingu af hálfu allshn. að öðrum lögum verði þá breytt þar sem inn verði tekið efnislega það ákvæði sem við erum að reyna að fá lögfest í þessu frv.?
Síðan vil ég nefna af því að mér láðist að geta um það áðan að ég tel alls ekki nægjanlegt að hæstv. forsrh. hafi þá einu skyldu gagnvart þinginu að gefa skýrslu um leyfisveitingar, nýtingu, gjaldtöku og ákvarðanir um hvernig þjóðlenda er nýtt eftir að ákvarðanir hafa verið teknar. Það er alveg ljóst í mínum huga að það gagnast ekki.