[prenta uppsett í dálka] 23. fundur
Iðnaðarráðherra (Finnur Ingólfsson):
Herra forseti. Fyrirspurn hv. þm. Tómasar Inga Olrich á þskj. 224 er svohljóðandi: Hefur ráðherra upplýsingar um markaðshlutdeild þriggja stærstu fyrirtækja landsins í framleiðslu steinsteypu?
Samkvæmt skýrslu Samkeppnisstofnunar frá desember 1994 um stjórnunar- og eignatengsl í íslensku atvinnulífi voru þrjú stærstu fyrirtæki í framleiðslu á steinsteypu á höfuðborgarsvæðinu á árinu 1993 BM Vallá hf., Steypustöðin hf. og rekstrarfélagið Hraun sem er ekki starfandi í dag. Sömu fyrirtæki voru jafnframt þau stærstu á landinu.
Í fyrrgreindri skýrslu er getið um markaðshlutdeild einstakra fyrirtækja. Síðan sú skýrsla var unnin hafa orðið miklar breytingar á markaðnum þannig að hlutfallstölur sem þá giltu eiga ekki lengur við. Ekki hefur verið aflað upplýsinga um veltu fyrirtækja á þessum markaði svo að sjá megi markaðshlutdeild þriggja stærstu fyrirtækjanna í dag en þó hafa ekki orðið verulegar breytingar þar á þrátt fyrir að breyting hafi orðið á fjölda fyrirtækja.
Í öðru lagi spyr hv. þm.: Telur ráðherra ástæðu til, með tilliti til markaðshlutdeildar þessara fyrirtækja, að setja lög sem takmarka umsvif og starfsemi þeirra umfram það sem samkeppnislög segja til um?
Svar við þessari spurningu er þetta: Samkeppni virðist vera virk á þessum markaði og ekki hefur orðið vart við samkeppnishindranir þannig að ekki er ástæða til sérstakrar lagasetningar í framangreindu skyni. Í samkeppnislögum er mælt fyrir um þær heimildir sem samkeppnisyfirvöld hafa til að grípa inn í samkeppnishömlur, bæði þær sem bannaðar eru samkvæmt verðsamráði og þær sem að mati þeirra hafa skaðleg áhrif á samkeppni á viðkomandi mörkuðum. Hinum matskenndu reglunum er beint að þeim fyrirtækjum sem í krafti stöðu sinnar á markaðnum geta skaðað samkeppni með aðgerðum eða annarri hegðun sinni. Á grundvelli þessara reglna er unnt að hafa eftirlit með og grípa til aðgerða gegn samkeppnisháttum markaðsráðandi fyrirtækja þegar og ef ástæða þykir til.
Það hefur og sýnt sig að samkeppnisyfirvöld hafa gripið til íhlutunar gegn ýmsum markaðsráðandi fyrirtækjum þegar þau hafa talið fyrirtækin skaða samkeppni með hegðun sinni. Það er því álit mitt að þær íhlutunareglur sem felast í almennum reglum samkeppnislaga, einkum 17. gr. laganna, séu fullnægjandi til að taka á málum sem upp kunna að koma og varðað geta samkeppnishegðun á þeim mörkuðum sem fyrirspyrjandi fjallar sérstaklega um.
