Jóhanna Sigurðardóttir (andsvar):
Herra forseti. Það hefur komið fram í sambandi við húsaleigubótakerfið sem verið hefur við lýði í tvö eða þrjú ár að framkvæmdin hafi gengið mjög vel. Húsaleigubætur hafi sérstaklega gagnast láglaunahópum, lágtekjuhópum, og framkvæmdin hafi verið að mestu hnökralaus.
Hv. þm. nefndi það hér og gagnrýndi mjög að skilið hefði þannig verið við ákvæðið í síðasta frv. sem varð að lögum að það hefði verið á valdi sveitarfélaganna sjálfra hvort þau tækju upp húsaleigubætur eða ekki. Nú er hv. þm. Steingrímur J. Sigfússon sá þingmaður sem hæst talar um að það eigi hér í þingsölum að fara að vilja Sambands ísl. sveitarfélaga og gæti ég dregið upp margar ræður, herra forseti, sem sýna fram á það að hv. þm. talar alltaf hér \mbox{fyrir} hönd sveitarfélaganna: ,,Farið að vilja sveitarfélaganna.`` Þess vegna spyr ég hv. þm. einnar spurningar: Hefði hv. þm. verið í mínum sporum sem félmrh. þegar lögin tóku gildi, hvort hefði þingmaðurinn gengið gegn sveitarfélögunum og Sambandi ísl. sveitarfélaga og knúið málið þá í gegn í fullri andstöðu við sveitarfélögin sem ég efast um að honum hefði tekist eða látið málið liggja? Ég ákvað þann kost að lögfesta húsaleigubætur þar sem meirihlutavilji var fyrir því á Alþingi að ná fram áfanga í þessu máli, að lögfesta þessar réttarbætur fyrir lágtekjufólk, og það yrði þá tekið á því í næsta áfanga að þetta gengi yfir öll sveitarfélögin. En ég spyr hv. þm.: Hvað hefði hann gert í mínum sporum? Hefði hann látið málið liggja eða fallist á þann áfanga sem þá náðist?