Félagsmálaráðherra (Páll Pétursson):
Herra forseti. Ég vil byrja á því að þakka hv. þingmönnum fyrir mikla og eljusama þátttöku í þessari umræðu. Viðhorf manna hafa komið hér skýrt í ljós og þau eru nokkuð mismunandi. Sumum er ég sammála sem hér hafa talað og öðrum ekki.
Ég held að ég hafi verið búinn að svara flestum spurningum sem fram hafa komið í ræðu sem ég flutti fyrr í dag. Varðandi það sem hv. þm. Kristinn H. Gunnarsson sagði, þá fékk þriðja stjórnsýslustigið ekki hljómgrunn. Hann sagði að eftirlit ráðuneytisins með sveitarfélögunum hefði verið vanrækt. Ég kannast ekki við það. Ég tel að við höfum veitt eftirlit eftir því sem við höfðum heimildir til. En í þessu frv. eru sköpuð úrræði til miklu sterkara eftirlits, sérstaklega hvað varðar reikningsskil og hvað varðar það að grípa inn í þegar sveitarfélag er komið í fjárhagsvanda.
Eins og stendur, þá segja lögfræðingar mínir að samkvæmt gildandi lögum getum við ekki gripið fram fyrir hendurnar á löglega kjörinni sveitarstjórn nema hún gefi sig upp og það hefur ekki gerst í minni tíð.
Ég óska góðs samstarfs við sveitarstjórnirnar í landinu og hef reyndar átt því láni að fagna að hafa haft alveg sérlega gott samstarf við sveitarstjórnir í landinu þann tíma sem ég hef verið í ráðuneytinu. En mér er það alveg ljóst að ég hef fyrst og fremst sem umboðsmaður almannavaldsins skyldur við íbúa sveitarfélagsins og m.a. þess vegna er komið inn í þetta frv. ákvæði sem takmarkar ábyrgðarveitingar sveitarfélaga til þriðja aðila og kannski, eins og ég sagði áður, fullstrangt að mínu mati. En sveitarstjórn getur með glannalegum fjármálaráðstöfunum bundið íbúum sveitarfélagsins óbærilega bagga til langrar framtíðar.
Það er komið samkomulag á milli sveitarfélaganna um hvar eigi að draga stjórnsýslumörkin og það er mjög mikilvægt og hefur verið talað um að við værum að færa sveitarfélögunum einhver sérstök réttindi. Við erum ekki að gera það nema á jöklunum. Það er einungis á jöklunum sem við erum að teygja þessar línur upp og það er nýlunda. En það tel ég að sé nauðsynlegt í stíl við annað sem verið er að gera. Það er orðin mikil ferðamennska á jöklunum þegar er farið að nota þá til útivistar sem ekki var gert. Það er alveg nýtt fyrir okkur og sveitarstjórnarstigið þarf að koma þar að. Það er ekki hægt að hafa einhvern hluta landsins sem einhvers konar einskismannsland. Óbyggðanefndin í þjóðlendufrv. hefur allt annað verkefni en sveitarstjórnirnar og það er mikill misskilningur að rugla því saman.
Hér hefur verið talað um að það vantaði kort með sveitarfélagamörkum í frv. eða í þskj. Ég mun hlutast til um að þetta kort verði lagt fram í hv. félmn. þannig að hægt sé að glöggva sig á þessu. Að vísu hafa sveitarfélagamörkin breyst mjög nýlega og eru óðum að breytast því sveitarfélögin eru að sameinast en menn eiga að geta glöggvað sig á hvaða svæði tilheyrir hverju sveitarfélagi þegar þar að kemur.
Hér hefur orðið mikil umræða um bráðabirgðaákvæðið. Ég átti von á að umræðan snerist um 1. gr. því 1. mgr. 1. gr. er það sem menn hafa verið að deila hér um. Bráðabirgðaákvæðið er einungis forskrift um aðferð. Í fyrsta lagi til þess að skýra staðarmörkin. Það hefur verið undirbúið og samkomulag er nema á einum stað. Í öðru lagi, ef um varanlegan ágreining er að ræða, þá er forskrift um hvernig úrskurðarnefnd skuli skipuð til að höggva á hnútinn. Þetta kann að verða niðurstaðan varðandi Þórsmörk. Og í þriðja lagi eru í bráðabirgðaákvæðinu fyrirmæli um staðfestingu á stjórnsýslumörkunum. Öllum, (Forseti hringir.) herra forseti, bráðabirgðaákvæðum verður væntanlega fullnægt á fyrstu mánuðum eftir gildistökuna.
Hv. þm. Össur Skarphéðinsson talaði hér um frumburðarrétt. Það er hæstv. forsrh. sem kemur til með að fara með þennan frumburðarrétt á svæðinu. (SvG: Framsóknarflokksins.)