Jóhanna Sigurðardóttir (andsvar):
Herra forseti. Ég þakka hv. formanni og frsm. fyrir svörin. Það er ljóst af svörum hennar að nefndin hefur reynt að nálgast þessar upplýsingar en sennilega ekki getað á þeim skamma tíma sem hún hafði til umfjöllunar um málið. Það er alveg ljóst að þótt Reykjavík sé með flestar leiguíbúðirnar og fyrir liggi yfirlýsingar frá henni um að fólk verði jafnsett eftir þessa breytingu er óvissa um önnur sveitarfélög. Það er mjög slæmt að skilja við málið þannig að maður viti ekki hvernig framkvæmdin verður í þessu öllu saman. Auðvitað snýr þetta líka nokkuð að frv., hv. þm. nefndi að þetta sneri ekki að frv. Til dæmis er verið að gera hér brtt. sem kemur í meðförum nefndarinnar um hve háa fjárhæð ríkið ætlar að leggja til húsaleigubótanna, 280 millj. króna, þannig að að hluta til snýr þetta líka að þeirri lagasetningu sem hér fer fram. Ég hef bent á að ég telji að upphæðin, þessar 280 millj., tryggi engan veginn að sveitarfélögin öll geti haldið þannig á málum að ekki sé verið að skera niður bætur eða aðstoð við leigjendur frá því sem nú er. Ég tel þessa upphæð alls ekki tryggja það og minni á í því sambandi að þegar húsaleigubótakerfinu var komið á fyrir tveimur árum var gert ráð fyrir 400 millj. frá ríkissjóði í húsaleigubæturnar. Þá var kerfið ekki eins víðtækt og það á að vera núna með þessari löggjöf, bæði er verið að taka inn leiguíbúðirnar og nú er sveitarfélögunum skylt að greiða húsaleigubætur.
Lagasetningin sem slík, þessar 280 millj., getur vissulega haft áhrif á það hvort sveitarfélögin séu þá í stakk búin til að bæta einstaklingum í leiguíbúðum þann mismun sem verður á raunkostnaði og húsaleigubótunum. Það er það sem mér finnst slæmt að þurfa að skilja eftir í lausu lofti.