Rannveig Guðmundsdóttir (andsvar):
Virðulegi forseti. Það er fráleitt að hlusta á málflutning hæstv. ráðherra um málaflokk fatlaðra. Það er þannig að raun er að. Ég ætla fyrst að nefna framkvæmdasjóðinn. Þar vísar hann til þess að hafa flutt úr honum rekstur. Hann á við liðveisluna sem var liðlega 100 millj. Eftir stendur að framkvæmdasjóðurinn fær eingöngu u.þ.b. þriðjunginn af því sem erfðafjárskattur mun gefa á ársgrundvelli. Mikil þörf er fyrir búsetuúrræði. Biðlistar eru langir og það kom fram í ræðu minni laust fyrir hádegi hvernig staðan er. Það eru nokkrir tugir fatlaðra í brýnni þörf bara á Reykjanesi, hvað þá í Reykjavík. Þarna þarf sambýli og þarna þarf rekstur, þ.e. starfsfólk til að sinna fólkinu á sambýlunum. Það eru ný útgjöld og þau verða að koma til.
Síðan höfum við Kópavogshælið. Þar hefur verið gerð áætlun um útskriftir og ekki vantar að ráðherrann hefur áformað það, þó hægt gangi. Þar er starfsfólk heibrigðisgeirans sem sinnir þeim fötluðu á heilbrigðisstofnun. Ef nýir starfsmenn koma er hægt að fækka hinum á heilbrigðisstofnuninni. Stöðugildi eru flutt frá heilbrrn. yfir til félmrn. Þarna þarf sambýli. Þarna þarf ekki jafnmikinn rekstur. Ég ætla að vekja athygli hv. þingmanna á því að þegar hefur verið flutt á milli heilbrrn. og félmrn. í rekstri vegna þessa og ekki bara vegna þessa heldur líka vegna þess að aðrir þættir hafa verið fluttir á milli og hækka að sjálfsögðu heildarútgjöld í málaflokki fatlaðra.
Það eru langir biðlistar í þessum málaflokki en þessi ríkisstjórn er vön löngum biðlistum, enda munu eftirmæli hennar verða: Biðlistaríkisstjórnin.