Steingrímur J. Sigfússon (andsvar):
Herra forseti. Það er mikill misskilningur hjá hv. þm. að ég hafi verið að lýsa hinu dæmigerða fyrirtæki hér áðan. Það var langt í frá. Það er fjarri mér að halda því fram að það sé almenn regla á vinnustöðum eða í fyrirtækjum að svona sé að málum staðið. Þvert á móti held ég að við getum sagt að langalgengast sé að þetta sé í góðu lagi. Ég held að flestir stjórnendur fyrirtækja, nútímalegir í hugsun sem taka ákvarðanir á heilbrigðum forsendum, vilji standa sig vel í þessum efnum, vilji ekki mismuna kynjunum o.s.frv. En undantekningarnar eru til og af þeim leiða vandræðin. Þar rísa deilumálin. Þaðan berast kærurnar og klögurnar. Það er kannski hér eins og svo oft áður að við erum aðallega að ræða um undantekningarnar. Við erum að ræða um þau tilvik, þann hluta sem er ekki í lagi og löggjöfin miðar mjög oft að því að reyna að koma í veg fyrir slys eða óhæfu í undantekningartilvikunum sem eiga sér stað. Það er þannig. Almenna reglan er kannski að hlutirnir séu í góðu horfi en frá því eru undantekningar og það er gagnvart þeim sem við erum að stemma stigu m.a. með bannákvæðum í lögum.
Af hverju stjórnandi ráði lélegri starfsmann, karl þá væntanlega, ef hann á kost á betri konu, ef hann á kost á betri starfsmanni sem er kvenkyns? Auðvitað kemur margt þarna inn í myndina sem þarf að skoða. Í fyrsta lagi auðvitað það sem við höfum aðallega verið að ræða um, þ.e. kynjahlutverkin og þann aðstöðumun sem þar getur verið fyrir hendi. En svo er það auðvitað margt fleira sem hefur þarna áhrif eins og ég veit að hv. þm. þekkir. Þá kemur til sögunnar að stjórnendurnir eru gjarnan karlar þegar kemur upp í efri lög í fyrirtækjunum. Þetta er karlasamfélag. Þar af leiðandi spila kunningsskapartengsl og annað þar inn í sem liggur svona í þessum hlutföllum. Það er ljóst að þættir af þessu tagi eru mjög lífseigir. Það tekur ótrúlega langan tíma að breyta þeim vegna þess að þetta verður að breytast neðan frá í gegnum breytt viðhorf og kynslóðaskipti og það gengur hægt.