Fyrirspyrjandi (Guðni Ágústsson):
Hæstv. forseti. Þingmenn eiga nokkrar leiðir til að vekja athygli á málum og koma þeim áfram. Í fyrsta lagi að flytja frumvörp og í öðru lagi þingsályktunartillögur. Þegar þáltill. hafa verið samþykktar líta þeir á þingsályktanir sem þingvilja og vilja eðlilega að þeim sé framfylgt. Síðan eiga þingmenn auðvitað þann rétt að málstofan er frjáls.
Allmörg ár eru síðan sá sem hér stendur flutti merka þáltill. um reglur um starfslok og starfsréttindi, að mótaðar yrðu reglur um sveigjanleg starfslok. Þessi tillaga, sem flutt var af fleiri mætum þingmönnum, var samþykkt í þinginu og varð ályktun Alþingis. Ég hygg að eitt af fyrstu verkum núv. hæstv. forsrh. hafi verið að skipa nefnd til að móta reglur um sveigjanleg starfslok. Því miður virðist þessi nefnd ekki enn hafa skilað af sér og dagað uppi að nokkru.
Ég tel, hæstv. forseti, að þingviljinn sé samur til að ljúka þessu verki. Það kann að hafa verið svo í kreppunni og atvinnuleysinu að mönnum sýndist ekki eins brýn nauðsyn á að móta slíkar reglur. Það var kannski eðlilegt. Öldruðum og þeim sem eru að hverfa af starfsvettvangi er mikilvægt að reglurnar yrðu mótaðar og nefndinni sem nú starfar annaðhvort gefið inn og sagt að ljúka störfum eða leyst frá störfum og ný nefnd skipuð.
Þetta erindi, hæstv. forseti, átti ég við hæstv. forsrh., um hvernig hann hyggst bregðast við og hvort hann geri ekki kröfur til þess að þessi þingvilji nái fram og að nefndin ljúki störfum eða hæstv. forsrh. skipi nýja nefnd til þess að vinna þetta brýna verkefni.